เช้าวันใหม่
“นายครับตอนนี้คุณข้าวฟ่างก็ยังไม่ทานข้าวเลยครับ”
“เตรียมข้าวมาให้เธอใหม่”
“ครับนาย”
ณ ห้องใต้ดิน
หญิงสาวนอนซมอยู่บนพื้นอันเย็นเฉียบ รวมถึงศรีษะกระแทกพื้นอย่างแรกเมื่อวานทำให้มีแผลบริเวณหน้าผาก และไม่ได้กินอะไรั้แ่ถูกจับตัวมา ทำให้ร่างกายอ่อนเพลียเป็อย่างมาก บอดี้การ์ดชุดดำหลายๆ คน เดินเอาอาหารมาให้แต่หญิงสาวก็ไม่ยอมกิน เพราะมั่วแต่วิตกกังวลและคิดถึงแต่บ้าน หญิงสาวพยายามนั่งคิด นอนคิดว่าทำไมถึงจับตัวมาที่นี่แต่คิดทีไรก็คิดไม่ออก แต่จากการถามชายชุดดำว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหน เขาบอกเธอได้แค่ว่า ที่นี่คือประเทศอิตาลี หญิงสาวพยายามคิดต่อก็นึกขึ้นได้ว่าหรืออาจจะเป็เพราะจับมาผิดตัว เพราะพี่สาวฝาแฝดของเธออาศัยอยู่ที่อิตาลี แต่ก็นานหลายปีแล้วที่พี่สาวไม่ยอมติดต่อกลับมาหาเธอที่ทางบ้านเลย เธอพยายามติดต่อไปแต่ก็ไม่ได้รับการตอบกลับกลับมา หรือพี่สาวของเธอทำร้ายพี่ชายของชายหนุ่มนั้น แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปากถาม เพราะเธอรักและเป็ห่วงพี่สาวของเธอมาก กลัวว่าพี่สาวของเธอจะได้รับอันตราย แต่ทันใดนั้นเอง
แกร๊ก!! เสียงประตูห้องเปิดออกมาอย่างช้าๆ ทำให้เธอหรี่ม่านตาลงเพราะแสงสว่างด้านนอกจ้า ทำให้เธอปรับสายตาไม่ทัน และมีเงาเป็ผู้ชาย 2-3 คนเดินเข้ามาหาเธอ
“เอาข้าวมา” เสียงของแดเนียลบอกลูกน้องให้นำจานอาหารมาให้เขา
“ครับนาย” บอดี้การ์ดยื่นจานอาหารให้กับชายหนุ่ม
ร่างหนาถือจานอาหารเดินตรงเข้ามายังหญิงสาวที่นอนซมอยู่กับพื้น
“ลุกขึ้นมา แล้วกินเข้าไปซะ”
“ไม่ หนูไม่กิน เอาออกไป”
“ที่นี่ไม่ใช่เมืองไทยของเธอ กินซะ เธอยังไม่ได้รับผลกรรมกับสิ่งที่เธอทำ”
“ไม่ค่ะ หนูบอกว่าไม่กินไง หนูไปทำอะไรให้คุณ คุณถึงได้จับตัวหนูมาแบบนี้ ฮือๆ” ร่างบางร้องไห้ออกมา
“ฉันบอกให้เธอกิน เธอก็ต้องกิน” ชายหนุ่มตักข้าวเพื่อนำเข้าปากของเธอ
“ไม่” ร่างบางเอามือปัดช้อนที่ร่างหนายื่นมาให้
“อย่าให้ฉันต้องโมโห”
“ก็หนูบอกว่าไม่กินไง หนูอยากกลับบ้าน ปล่อยหนูไปเถอะ อยากได้เท่าไหร่หนูจะบอกป๊าให้โอนมา”
“หึ สาวน้อย ฉันบอกเธอไปแล้วว่าฉันไม่้าเงินของเธอหรอกนะ สิ่งที่ฉัน้าคือชีวิตของเธอ ไม่สิ ฉัน้าให้เธอชดใช้สิ่งที่เธอทำกับพี่ชายของฉันอย่างสาสม เธอจะต้องเหมือนคนตายทั้งเป็”
“ฮือๆ หนูไม่เคยทำร้ายใคร หนูไม่รู้จักพี่ชายของคุณ”
“ฉันไม่มีเวลาว่างมาเถียงกับเธอหรอกนะ กินข้าวซะ”
“ไม่ หนูไม่กิน” มือบางปัดจานอาหารตกอีกครั้ง และครั้งนี้กระจายร่วงลงพื้น ทำให้ร่างหนาโกรธอย่างมาก
“ฉันบอกเธอแล้วใช่ไหม ว่าอย่าทำให้ฉันโมโห”
ร่างหนากระชากหญิงสาวให้ลุกขึ้น ทำให้ร่างบางร้องออกมาด้วยความเ็ป
“โอ้ย ปล่อยนะ หนูเจ็บ หนูจะออกไปจากที่นี่ ป๊าม๊า ช่วยกอหญ้า ด้วย ฮือๆ”
“เธออยากตายใช่ไหม ห๊ะ” ชายหนุ่มตะคอกใส่เธอด้วยความโมโห และผลักหญิงสาวกระแทกลงกับพื้นอีกครั้ง
“มิกซ์”
“ครับนาย” มือซ้ายของชายหนุ่มตอบรับเพื่อรอคำสั่งทันที
“ลูซ กลับเข้ามาแล้วยัง” ลูซ คือ หมาป่า ที่แดเนียลเลี้ยงไว้ มีนิสัย ดุร้าย และกินเนื้อเป็อาหาร ตอนกลางคืนจะออกล่าเหยื่อบริเวณใกล้ๆ คฤหาสน์ และตอนกลางวันจะกลับมาเข้านอนยังชั้นใต้ดินประตูอีกฝั่งที่ถูกปิดไว้ ซึ่งเป็ที่อาศัยของลูซ
“กลับมาแล้วครับนาย”
“เปิดกรงอีกฝั่งให้ลูซออกมา”
“แต่นายครับ…ผมเกรงว่าเธอ…” มิกซ์กังวลเป็อย่างมาก เพราะรู้ว่าถ้าปล่อยลูซออกมา นั่นหมายถึงหญิงสาวตรงด้านหน้าจะถูกฉีกร่างออกเป็ชิ้นๆ อย่างรายอื่นๆ ที่เคยถูกจับมา แต่ก็ไม่พ้นเป็อาหารของลูซ เพราะไม่มีใครสามารถห้ามลูซได้เลยยกเว้นเ้านายของตน และหญิงสาวด้านหน้าก็จะเป็รายต่อไป
“ทำไม!! หรือเธอหลงเสน่ห์ของเธอเหรอ”
“เปล่าครับนาย” มิกซ์สงสารหญิงสาวตรงหน้าเป็อย่างมาก แต่ก็ต้องทำตามคำสั่งของเ้านายตน
“ปล่อยลูซ ออกมา!!”
“ครับนาย” ชายหนุ่มเดินไปกดปุ่มเปิดสั่งให้ประตูกรงที่กั้นไว้เปิดอัตโนมัติ และลูกน้องชุดดำทั้งหมดพร้อมชายหนุ่มก็เดินออกไปยังห้องชั้นใต้ดินทันที
ครืดดด!! ตึ้ง!! เสียงประตูเลื่อนเปิดออกมาจดสุด ทำให้กลิ่นคาวของเื และกลิ่นสาปทั้งหลายฟุ้งเข้ามายังด้านในบริเวณชั้นใต้ดินที่หญิงสาวอาศัยอยู่
บรู๋ววววว!!!
หญิงสาวลุกขึ้นมาด้วยความใ เพราะได้ยินเสียงลักษณะคล้ายสัตว์ดุร้าย กำลังส่งเสียงร้อง และกำลังเดินเข้ามาจากห้องอีกฝั่ง นัยตาสีแดงจากด้านในมุมมืดจ้องเข้ามาที่เธอ
“ฮือๆ ช่วยด้วย ช่วยด้วย” หญิงสาวพยายามลุกวิ่งหนี แต่ก็โดนโซ่ล่ามไว้ที่ข้อเท้าทำให้ไม่สามารถวอ่งหนีไปไหนได้และะโร้องสุดเสียงเพื่อหวังให้มีคนมาช่วยเธอ แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเหมือนเดิม
หมาป่า ลักษณะสูง ใหญ่ ขนยาวสีดำ นัยตามสีแดง ตัวหนึ่ง เดินออกมาจากมุมมืด เดินออกมาจากห้องของมันและเดินเข้ามาใกล้เธอ
แกร่ก! แกร่ก!! เสียงเท้าของสัตว์สีขา ข่วนกับพื้นห้อง เพื่อเตรียมตัวกระโจนเข้ามาใส่ตัวเธอ ทันใดนั้นเอง หมาป่าตัวนั้นก็กระโจนเข้ามาที่เธอทันที
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้