ห่าวเหรินและฮั่นหลิงฉีแสดงความรู้สึกของกันและกันระหว่างทางกลับ ฮั่นหลิงฉีบอกเขาว่าเธอไม่้าให้เขาลงทุนในโครงการหรือบริษัทของเธอ เมื่อคิดดูแล้วห่าวเหรินเข้าใจว่าเป็เพราะเธอไม่้าให้คนอื่นเชื่อมโยงเื่ราวได้ง่ายเกินไป
ในตอนนี้เขาก็เป็เพียงคนที่ส่งอาหารให้เธอและอาศัยอยู่ในที่ดีๆ คนจากตระกูลใหญ่ๆ จะไม่สนใจเขา แต่พวกเขาจะไม่ยอมอยู่เฉยถ้าพบว่าเขาเข้ามายุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของพวกเขา
ห่าวเหรินเข้าใจและพยักหน้าให้ฮั่นหลิงฉี เขาส่งเธอหน้าตึกสำนักงาน ทั้งสองนั่งอยู่ในรถ ห่าวเหรินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วถามว่า "หลิงฉี ผมต้องแข็งแกร่งแค่ไหนก่อนจะได้พบพ่อแม่ของคุณ?"
ฮั่นหลิงฉีสะดุ้งและนั่งตัวตรง หลังจากเงียบไปสักพัก เธอก็พูดว่า "ประเมินมูลค่าตลาดหนึ่งพันล้านหยวน"
ห่าวเหรินพยักหน้าให้เธอแล้วพูดว่า "ผมจะพยายามไปให้ถึงเร็วที่สุด"
ฮั่นหลิงฉีมองเขาและถามว่า "เหริน คุณไม่คิดว่าฉันตั้งเป้าหมายที่เป็ไปไม่ได้ให้คุณเหรอ?"
ห่าวเหรินยิ้มให้เธอและพูดว่า "การแต่งงานกับคุณก็เป็เื่ที่เป็ไปไม่ได้เหมือนกัน แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว ผมจะทำงานและปล่อยให้ธรรมชาติดำเนินไปตามทางของมัน"
ฮั่นหลิงฉีหันไปมองเขาและอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้ ห่าวเหรินสังเกตเห็นความไม่สงบของเธอและหยอกล้อเธอด้วยการแตะจมูกเบาๆ และพูดว่า "หลิงฉี พวกเรานั่งอยู่ตรงนี้มาสักพักแล้ว คนจะสงสัยกันนะ"
ฮั่นหลิงฉีสะดุ้งด้วยหน้าแดงระเรื่อและเปิดประตูลงจากรถ เธอรีบเดินเข้าไปในประตูบริษัท แต่ไม่ทันไรก็หันกลับมามองห่าวเหรินที่กำลังยิ้มและโบกมือให้เธอ ขณะที่เธอหายเข้าไปในอาคาร ห่าวเหรินก็หยุดยิ้ม
เขาสตาร์ทเครื่องยนต์และออกจากบริเวณนั้น จากนั้นเขาก็กลับบ้านและขณะอยู่ในลิฟต์ เขาถามว่า "ระบบ ผมได้สะสมรางวัลจากการส่งอาหารให้หลิงฉีมาหลายวันแล้ว ผมสามารถถอนออกมาได้ไหม?"
ติ้ง ใช่ โฮสต์สามารถถอนรางวัลได้แล้ว
ห่าวเหรินพยักหน้าและพูดว่า "โอเค งั้นผมขอถอนเลย"
ติ้ง โฮสต์ได้สะสมเป็เวลา 4 วัน ได้รับรางวัลเป็ปัญญาประดิษฐ์ระดับสูงซึ่งถูกอัปโหลดไปยังโทรศัพท์ของคุณแล้ว อย่างไรก็ตาม ความสามารถเต็มรูปแบบของ AI นี้จะขึ้นอยู่กับคุณ
ห่าวเหรินไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่ระบบหมายถึงแต่เขาก็พยักหน้าและเดินทางกลับบ้าน เขารู้สึกตื่นเต้นเพราะเขาตระหนักถึงความแตกต่างระหว่างเขากับฮั่นหลิงฉีในวันนี้ ความรู้สึกที่ว่าตัวเองอ่อนแอทำให้เขาตระหนักว่าเขายังมีเส้นทางที่ยาวไกล
ภรรยาของเขาเป็หนึ่งในมนุษย์ที่จริงใจที่สุดที่เขาเคยพบ เขาจะปล่อยให้เธอหลุดมือไปได้อย่างไร? เขายังตระหนักด้วยว่าเขามีเวลาเพียงหนึ่งปีก่อนที่สัญญาจะหมดอายุ หากไม่ทำอะไรเธออาจจะจากไป ขณะที่เขาคิด เขาก็ตัดสินใจที่จะก้าวไปข้างหน้าให้เร็วที่สุด
ติ้ง: ยินดีที่เห็นโฮสต์มีความมุ่งมั่นที่จะก้าวไปข้างหน้า อย่างไรก็ตาม โฮสต์ควรเข้าใจว่าหากไม่มีภรรยา เงินทองและชื่อเสียงทั้งหมดจะไม่มีค่าอะไร ดังนั้นโปรดแน่ใจว่าคุณให้ความสำคัญกับเธออย่างเหมาะสม
ห่าวเหรินรู้สึกตัว ระบบกำลังบอกเขาว่าอย่ามองข้ามสิ่งที่อยู่ตรงหน้าในขณะที่วิ่งไล่ตามสิ่งอื่นๆ เขาถอดเสื้อผ้าและไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ หลังจากทำความสะอาดเสร็จแล้วเขาก็ทำอาหารให้ตัวเองกิน ่เวลานี้เขาดูเหมือนจะจมอยู่กับความคิด
หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ เขาเดินไปที่ห้องทำงาน เขานั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับโทรศัพท์ในมือและพูดว่า "ระบบ AI นี้ชื่อว่าอะไร?"
ติ้ง คุณสามารถเริ่มใช้งานได้โดยการแตะหน้าจอสองครั้งแล้วตั้งค่าตามความ้าของคุณ
ห่าวเหรินแตะหน้าจอสองครั้งและหน้าจอก็สว่างขึ้น มีช่องสำหรับกรอกข้อมูลปรากฏขึ้นบนหน้าจอ 'โปรดเลือกชื่อสำหรับ AI'
ชายหนุ่มคิดอยู่ครู่หนึ่งและพิมพ์ว่า 'เสี่ยวเหม่ย'
ทันทีที่เขากดยืนยัน เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากมือถือของเขาว่า "เสี่ยวเหม่ยออนไลน์แล้วค่ะ"
ห่าวเหรินถามว่า "เสี่ยวเหม่ย คุณสามารถสื่อสารต่อเนื่องได้ไหม?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "ได้ค่ะ ท่าน"
ห่าวเหรินพยักหน้าและพูดว่า "คุณย้ายไปที่คอมพิวเตอร์ของผมได้ไหม?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "กำลังดำเนินการค่ะ ท่าน้าให้เรียกท่านว่าอะไรคะ?"
ห่าวเหรินคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "คุณจะเรียกยังไงก็ได้ตามใจคุณ ผมต้องรู้ว่าคุณ้าอะไรเพื่อเพิ่มความสามารถในการคำนวณหรือไม่? ระดับความฉลาดของคุณอยู่ที่ระดับไหน?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "ฉันเป็ปัญญาประดิษฐ์ระดับสูงค่ะท่าน สำหรับความสามารถในการคำนวณ ฉัน้าเซิร์ฟเวอร์ถ้าเป็ไปได้"
ห่าวเหรินพยักหน้าและพูดว่า "ผมจะจัดการให้ในอนาคต ตอนนี้หาบริษัทที่น่าเชื่อถือซึ่งเกี่ยวข้องกับแอปพลิเคชันคอมพิวเตอร์ให้ผมหน่อย ให้ความสำคัญกับบริษัทที่เริ่มต้นใหม่แต่ให้ตรวจสอบเ้าของและพนักงานด้วย"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "ท่าน้าให้ค้นหาทั่วโลกไหมคะ?"
ห่าวเหรินตระหนักว่าเขาข้ามพารามิเตอร์นี้ไปแล้วจึงพูดว่า "ไม่ ให้เน้นแค่ในเมืองนี้ มันจะดีกว่าแบบนั้น"
เสี่ยวเหม่ยพยักหน้าและพูดว่า "กรุณารอสักครู่ค่ะ ท่าน"
ห่าวเหรินเลิกคิ้วและถามว่า "ทำไมนานจัง?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "กำลังตรวจสอบความน่าเชื่อถือของข้อมูลจากแหล่งต่างๆ ค่ะ การปลอมตัวบนอินเทอร์เน็ตเป็เื่ง่ายมาก"
ห่าวเหรินพยักหน้าและเอนตัวพิงเก้าอี้ หลังจากผ่านไปห้านาที เสี่ยวเหม่ยพูดว่า "ท่านคะ ฉันได้ค้นพบสามบริษัทที่ตรงกับพารามิเตอร์ แต่สองในนั้นเป็เพียงบริษัทเปลือกที่เด็กๆ รวยใช้ ที่สุดท้ายตั้งอยู่ในพื้นที่สำนักงานของมหาวิทยาลัยสำหรับนักศึกษา พวกเขามีสามคนและเพิ่งพัฒนาแอปพลิเคชันไม่กี่ตัว พวกเขาได้รับความสนใจในระดับปานกลางจากผู้คน"
ห่าวเหรินนั่งตัวตรงและพูดว่า "แสดงข้อมูลของพวกเขาบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ของผม"
เสี่ยวเหม่ยพยักหน้าและข้อมูลก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา ห่าวเหรินอ่านข้อมูลอยู่ครู่หนึ่งแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาหมายเลขที่ปรากฏบนหน้าจอ
...
เช้าวันรุ่งขึ้น ห่าวเหรินทำความสะอาดตัวเอง สวมเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็ค แล้วขับรถไปที่สำนักงานของมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็คอมเพล็กซ์เล็กๆ ที่นักเรียนที่มีความฝันสามารถเช่าพื้นที่และสำรวจธุรกิจได้
คอมเพล็กซ์นี้ไม่ได้มีการรักษาความปลอดภัยสูงเพราะนักเรียนครึ่งหนึ่งที่มาที่นี่มาเพื่อความสนุก การ์ดรักษาความปลอดภัยเลยมีงานง่ายๆ แต่เมื่อพวกเขาคิดว่าวันนี้จะเป็วันธรรมดา รถสีขาวคันหนึ่งก็ขับเข้ามาใกล้ประตูและพวกเขาทุกคนก็ยืนขึ้นมองความสวยงามและออร่าที่ทรงพลังของรถคันนั้น
ห่าวเหรินลดกระจกลงและถามอย่างสุภาพว่า "คุณลุงครับ ผมจะจอดรถที่ไหนได้ครับ? ผมมีนัดในอาคารสำนักงานมหาวิทยาลัย"
การ์ดตอบว่า "คุณชายหนุ่ม คุณสามารถจอดตรงนั้นได้เลยครับ ไม่ต้องห่วง ผมจะดูแลรถของคุณเอง"
ห่าวเหรินยิ้มและขับไปยังลานจอดรถ กรอกข้อมูลของตัวเองในบันทึกการเข้าออกแล้วรีบขึ้นไปยังชั้นสองของอาคารซึ่งเป็ที่ตั้งของสำนักงาน บริษัทนี้ชื่อ Thunder Tech คุณคาดหวังอะไรจากบริษัทที่ตั้งชื่อโดยหนุ่มสาวเหล่านี้?
การมาถึงของห่าวเหรินดึงดูดความสนใจจากผู้คนมากมาย พวกเขาพบว่าเขาดูหล่อเหลาและคิดว่าเขาเป็หนึ่งในนักเรียนที่มาที่นี่เพื่อทำงาน พวกเขาทุกคนก็เหมือนกันเมื่อพวกเขามาที่นี่ครั้งแรก
ห่าวเหรินเดินไปที่สำนักงานและพบว่าไม่มีประตูและไม่มีเคาน์เตอร์ต้อนรับ มีเพียงที่เดินผ่านกับโต๊ะทำงานหกโต๊ะ เขามองไปรอบๆ และถามว่า "ขอโทษครับ คุณคลอสอยู่ไหม?"
เขาเห็นคนสองคนกำลังทำงานอยู่ที่ด้านหลังของสำนักงาน เขาไม่สนใจว่าพวกเขากำลังทำงานหรือเล่นเกม เขาแค่้าความสนใจจากพวกเขา ทั้งสองเงยหน้าขึ้นพร้อมกัน เผยให้เห็นดวงตาที่ลึกโหลและใบหน้าที่เหนื่อยล้า
ห่าวเหรินเลิกคิ้วขึ้นและถามอีกครั้งว่า "เอ่อ ผมควรกลับมาทีหลังไหม?"
หนึ่งในคนเ่าั้ถามว่า "คุณคือมิสเตอร์ห่าวใช่ไหม?"
ห่าวเหรินพยักหน้าและทั้งสองคนก็ลุกขึ้นและเชิญเขาให้นั่ง พวกเขาพูดว่า "คลอสจะมาในอีกไม่กี่นาที คุณ้าอะไรไหม?"
ชายหนุ่มมองไปที่โต๊ะทำงานที่ว่างเปล่าและถามว่า "คุณสองคนคือใคร?"
คนทั้งสองแนะนำตัวเองว่า เจี้ยน โคจิ, อายาน คาปูร์ เจี้ยนมีรูปร่างท้วมเล็กน้อยและมีผมสั้น ส่วนอายานมีผิวคล้ำและมีผมยาว พวกเขาทั้งคู่มีความสูงเฉลี่ยและสวมแว่นตา
ห่าวเหรินจับมือกับพวกเขาก่อนจะถามว่า "ที่นี่มีแค่คุณสามคนทำงานเหรอ?"
พวกเขาพยักหน้าและอายานพูดว่า "ไม่กี่คนตัดสินใจให้ความสำคัญกับการเรียนมากกว่าและออกไปเมื่อเดือนที่แล้ว"
ห่าวเหรินพยักหน้าและพูดว่า "ถ้าคุณไม่ว่าอะไร ผมขอใช้คอมพิวเตอร์ที่ว่างอยู่ได้ไหม?"
อายานและโคจิมองหน้ากันก่อนที่โคจิจะพูดว่า "คุณใช้ได้เลยครับ มิสเตอร์ห่าว"
ห่าวเหรินขอบคุณและนั่งลงหน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ เขาเริ่มรันโปรแกรมตรวจวินิจฉัยตัวเองบางโปรแกรมและเชื่อมต่อโทรศัพท์เข้ากับคอมพิวเตอร์ด้วยสายเคเบิลข้อมูล เขาใช้เวลาสองสามนาทีในระบบ และไม่มีใครในสองคนนั้นพูดอะไร พวกเขากำลังติดต่อคลอสผ่านโทรศัพท์ของพวกเขา
...
คลอสอยู่บนดาดฟ้าของอาคารเมื่อห่าวเหรินจอดรถ เขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ข้างล่าง เขารออยู่และยืดเวลาการเข้าไปเพื่อสร้างผลกระทบ ผลกระทบอะไรเขาก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อเห็นเจี้ยนส่งข้อความมาบอกให้เขากลับมาเพราะห่าวเหรินกำลังใช้คอมพิวเตอร์ เขาจึงรู้สึกอยากรู้อยากเห็น
เขาลงบันไดไปยังสำนักงานของพวกเขา และเห็นห่าวเหรินยังคงนั่งอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์ เขาพูดว่า "มิสเตอร์ห่าว สวัสดีตอนเช้าครับ คุณมาตรงเวลาพอดี"
ห่าวเหรินมองเขาแล้วยิ้มพร้อมพูดว่า "สวัสดีตอนเช้าเช่นกันครับ คุณคลอส เรามาเริ่มธุรกิจกันเลยดีไหม?"
คลอสพยักหน้าและเดินเข้ามาจับมือกับห่าวเหรินที่ยืนขึ้นจากเก้าอี้ อีกฝ่ายพูดว่า "ผมจะพูดตรงๆ เลยนะ ผม้าซื้อบริษัทของคุณในราคา 2 ล้านหยวน และผมจะเสนอสิ่งต่างๆ ให้คุณสองอย่าง หนึ่งคืองานที่มั่นคง สองคือโอกาสที่จะก้าวสู่จุดสูงสุดของโลกเทคโนโลยี คุณคิดว่าอย่างไร?"
คลอสและอีกสองคนเหมือนโดนสายฟ้าฟาด พวกเขาไม่เข้าใจว่าห่าวเหรินพูดอะไร คลอสจึงถามว่า "มิสเตอร์ห่าว คุณช่วยพูดอีกครั้งได้ไหม? ผมกลัวว่าผมนอนไม่พอจนฟังผิดไป"
ห่าวเหรินยิ้มและพูดว่า "ผมหมายความตามที่พูด และผมสามารถเซ็นสัญญาโอนหุ้นได้ทันที คุณไม่จำเป็ต้องสงสัยในตัวผม ผมมีเงินอยู่ในมือ อย่างไรก็ตาม ผม้าความช่วยเหลือจากคุณในการเปลี่ยนสินค้าของผมให้เป็เงินและรักษามันไว้"
คลอสขมวดคิ้วและถามว่า "สินค้าคืออะไร?"
ห่าวเหรินชี้ไปที่ระบบคอมพิวเตอร์ที่เขากำลังใช้งานอยู่และพูดว่า "ลองดูเองสิ"
คลอสตรวจสอบระบบและตกตะลึงในทันที เขาถามว่า "ระบบปฏิบัติการนี้คืออะไร?"
ห่าวเหรินตอบว่า "ผมยังไม่ได้ตั้งชื่อมันเลย แต่เรียกมันว่า Horizon ก็ได้ ลองทดสอบดูสิ"
เขายืนอยู่ที่นั่นมองออกไปนอกหน้าต่างโดยหันหลังให้กับคลอสและอีกสองคน จากนั้นเขาก็เริ่มพูดว่า "เวลาบูท 2 ถึง 10 วินาทีขึ้นอยู่กับสเปกฮาร์ดแวร์ของคุณ การทำงานหลายงานที่ได้รับการปรับแต่ง อัลกอริทึม AI สำหรับจัดสรรทรัพยากรเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการประมวลผลที่ต่อเนื่อง ลดอาการหน่วงขณะนำทาง ข้อขัดข้องและรายงานข้อผิดพลาดที่น้อยที่สุด อัลกอริทึมการเฝ้าระวังและบรรเทาภัยคุกคามแบบเรียลไทม์ และหากคุณใช้แล็ปท็อป ก็มีแพ็คเกจเพิ่มประสิทธิภาพแบตเตอรี่ คุณคิดว่าอย่างไร?"
คลอสหันกลับมาในขณะที่ห่าวเหรินกำลังพูด เขากำลังรันซอฟต์แวร์ทดสอบหลายตัวในระบบ พวกเขาทั้งสามเป็พวกเนิร์ดและใเกินกว่าที่จะจินตนาการ คลอสพูดว่า "มิสเตอร์ห่าว คุณพัฒนาระบบปฏิบัติการนี้เองเหรอ? นี่มันสามารถทำลายตลาดได้เลยนะ"
ห่าวเหรินพยักหน้าและพูดว่า "ผมจะทำให้คุณแปลกใจอีกครั้งนะ เสี่ยวเหม่ย เปิดโหมดคำสั่งเสียง"
อายานหันคลอสกลับไปมองที่หน้าจอ พวกเขาเห็นแมวสีขาวปรากฏขึ้นที่มุมหนึ่ง ห่าวเหรินพูดว่า "เสี่ยวเหม่ย ผมรู้สึกเหมือนกำลังจะรวยแล้ว ช่วยเปิดเพลงให้ผมฟังหน่อยสิ"
ทุกคนเห็นเ้าแมววิ่งไปที่ไอคอนของเว็บเบราว์เซอร์ ใช้เท้าตบมัน แล้วเปิดเว็บไซต์สตรีมมิ่งวิดีโอและเล่นเพลงโดยพิมพ์ชื่อเพลงด้วยแป้นพิมพ์เสมือน ลำโพงดังขึ้นว่า "บอส กำลังเล่น '24k.' จาก mytube.com"
สำนักงานสะท้อนเสียงเพลงขณะที่เนิร์ดทั้งสามมองห่าวเหรินเหมือนว่าเขาคือเทพเ้าแห่งโชคลาภที่เดินเข้ามาในชีวิตของพวกเขา เส้นทางสู่ความร่ำรวยได้เริ่มต้นอย่างยิ่งใหญ่แล้ว
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้