ในเมื่อตัดสินใจแล้ว ทุกคนก็เริ่มดำเนินการ วันที่สองก็จัดการเื่ราวทุกอย่างเสร็จ เงินของเจียงไป๋ใช้จ่ายออกไปราวกับน้ำไหล แค่เวลาหนึ่งสัปดาห์ กิจการตี้ตูก็ก่อตั้งขึ้นแล้ว
ทางด้านโจวเจี๋ยก็ซื้อกิจการเรียบร้อยแล้ว รวมทั้งยังมองหานักพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์คนหนึ่งที่ชื่อเฉินฟ่างมาให้ และมาบริหารตี้ตูออนไลน์ของเจียงไป๋
หลังจากนั้นกิจการของเจียงไป๋ก็เริ่มขึ้นป้ายอย่างเป็ทางการ แบ่งเป็หกบริษัท สถานบันเทิงตี้ตู บริษัทภาพยนตร์ตี้ตู ตี้ตูออนไลน์ ขนส่งตี้ตู และอสังหาริมทรัพย์ที่ร่วมหุ้นกับหม่าฉางหยาง ทั้งยังมีบริษัทนำเข้าส่งออกที่ร่วมหุ้นกับหวงชาน สินทรัพย์ทั้งหมดเพิ่มขึ้นถึงสองพันกว่าล้าน
ยุ่งมาหนึ่งอาทิตย์แล้ว ชีวิตของเจียงไป๋กลับมาสงบอีกครั้ง ถึงแม้ในฐานะซีอีโอ หลังจากที่หาสำนักงานชั่วคราว เจียงไป๋ก็ไม่มีอะไรทำแล้ว
ทุกอย่างล้วนมีพวกเหยาหลานจัดการ เจียงไป๋พบว่าตนเองกลายเป็คนที่จะมีหรือไม่มีก็ได้ และก็กลับไปที่ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยเทียนตูอย่างเลี่ยงไม่ได้ เขากลับไปเป็บรรณารักษ์ห้องสมุดที่ตนเองยิ่งไม่เรียกว่างาน
โชคดีที่ก่อนหน้านี้หวางเป้าบอกกล่าวไว้แล้ว ไม่อย่างนั้นเขาที่เดี๋ยวก็ลาเดี๋ยวก็ลานี้คงจะถูกไล่ออกไปนานแล้ว
“พี่ชายพี่อยู่ไหน?”
ยังไม่ทันจะได้พัก หลินหว่านหรูก็โทรศัพท์มาหาเจียงไป๋ด้วยเสียงแข็งๆ
เห็นได้ชัดว่าเจียงไป๋ฟังออกถึงความไม่พอใจ นี่ก็ทำให้เจียงไป๋ตะลึงงัน
นานแล้วที่สาวน้อยคนนี้ไม่ได้ใช้น้ำเสียงอย่างนี้พูดกับเขา หรือว่าเป็เพราะ่นี้เขาเดินทางบ่อยเกินไป และแทบจะไม่ได้ติดต่อกับเธอ สาวน้อยก็เลยโกรธแล้วหรือ?
แต่นี่ก็ไม่สมควร ด้วยความเข้าใจที่เขามีต่อหลินหว่านหรู เธอไม่ใช่คนขี้น้อยใจอย่างนั้น
“พี่อยู่ในห้องสมุด ทำไมหรือ?”
เจียงไป๋ถามกลับ
“หนูจะไปหาพี่!” หลินหว่านหรูรีบพูดทันที
เมื่อพูดจบประโยคนี้แล้ว เจียงไป๋ก็ได้ยินแค่เสียง “ตู๊ดๆ” ทำให้เจียงไป๋ตะลึงงัน หลังจากนั้นก็ฉีกยิ้ม ดูแล้วสาวน้อยคนนี้เหมือนจะโกรธเขาจริงๆ แล้ว
หลังจากสิบกว่านาที หลินหว่านหรูที่สวมชุดลำลองสีขาว รองเท้ากีฬาคู่หนึ่งก็ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเจียงไป๋แล้ว ผมยาวสลวยสวยดำขลับ บวกกับต้นหลิวในมหาวิทยาลัยที่ปลิวไปตามสายลม
ผมยาวสลวยพลิ้วไหวไปตามสายลม หว่านหรูมีท่าทางราวกับนางฟ้านาง์ จนทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมามองตาม
“ทำไม? มีเื่อะไรทำให้เธอโกรธอย่างนี้?”
ไกลออกไป เจียงไป๋เห็นใบหน้าน้อยๆ ที่หม่นหมองของหลินหว่านหรูแล้ว เขามองออกว่า เวลานี้เธออารมณ์ไม่ดี ไอความมืดมนวนเวียนอยู่บนหน้าเธอ
“่นี้พี่ไปทำอะไรมา สองสามวันก่อนคุณป้าโทรศัพท์มาหาหนู บอกว่าโทรศัพท์ไปหาพี่ไม่ติด แล้วก็โทรศัพท์มาหาหนู ให้หนูช่วยไปหาพี่หน่อย แต่หนูก็หาไม่เจอ นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์กว่าแล้ว ในที่สุดพี่ก็ปรากฏตัวสักที!”
หลินหว่านหรูพูดอย่างอารมณ์เสีย น้ำเสียงยังคงแข็งกระด้างมาก บนใบหน้าราวกับขูดน้ำแข็งออกมาได้
พอเธอพูดคำนี้ออกมา เจียงไป๋เพิ่งจะนึกออกว่า ่ก่อนหน้านี้เขายุ่งมาก โทรศัพท์มือถือก็มักจะปิดเครื่อง ไม่ใช่แค่หลินหว่านหรูหาไม่เจอ สาวผมหางม้าอย่างจู้ซินซินจริงๆ แล้วก็พูดถึงปัญหานี้กับเขา ก็แค่มัวแต่วิ่งออกงานกับจ้าวอู๋จี๋ จึงไม่ได้สนใจปัญหานี้
ตอนนี้คิดไปคิดมาแล้ว ก็เป็เขาไม่ใช่หรือ มิน่าล่ะหลินหว่านหรูถึงได้โกรธ
“เป็อย่างนี้นี่เอง ่ก่อนหน้านี้ค่อนข้างยุ่ง โทรศัพท์มือถือบางครั้งก็ไม่ทันได้ชาร์จแบต ทำไมอารมณ์เสียแล้วหรือ? หากเป็อย่างนี้ พี่ขอโทษนะ” เจียงไป๋พูดอย่างยิ้มแย้ม
เมื่อพูดจบก็ถามต่อว่า “ใช่แล้ว แม่ของพี่ถามหาพี่มีเื่อะไรหรือ?”
ฐานะครอบครัวของเจียงไป๋ธรรมดามาก ถึงแม้หลังจากที่เจียงไป๋จะมีเงินแล้ว และค่อยๆ ทยอยโอนให้ทางบ้านหลายแสน แต่พ่อกับแม่ก็ไม่ยอมใช้ ปกติแล้วก็ยังคงประหยัดอะไรอย่างนั้น เงินที่เจียงไป๋ให้ไปบอกว่าจะเก็บไว้ให้เจียงไป๋แต่งภรรยา ทำให้เจียงไป๋รู้สึกจำใจมาก
สถานการณ์ในทางนี้ของเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก กลัวว่าจะทำให้ทั้งสองท่านใ ดังนั้นแม่จึงไม่โทรศัพท์ทางไกลที่ราคาแพงหูฉี่มาหาเขาบ่อยนัก นอกจากว่าจะมีเื่ด่วนอะไร ดังนั้น เจียงไป๋จึงถามไปอย่างนี้
“ถามหาพี่ก็แน่นอนว่ามีเื่! ยังคงเป็เื่ดีนะ! ให้พี่!”
เมื่อพูดถึงเื่นี้ หลินหว่านหรูที่เดิมทีสีหน้าไม่ดี ตอนนี้สีหน้าของเธอก็ยิ่งหม่นหมองขึ้นมาแล้ว พลางพูดอย่างโกรธเคือง
เธอยัดจดหมายฉบับหนึ่งให้กับเจียงไป๋ แขนที่เรียวบางปะทะเข้ามาอย่างดุดันราวกับออกแรงเต็มที่แล้ว
แน่นอนว่าแรงแค่นั้นของเธอทำได้แค่เกาแก้คันให้เจียงไป๋เท่านั้น
“อืม? นี่คืออะไร?”
เจียงไป๋มองหลินหว่านหรูอย่างแปลกใจแวบหนึ่ง พอเปิดจดหมายออกมาก็เห็นภาพถ่ายหนึ่งใบ เด็กสาวที่หน้าตาสะสวยคนหนึ่งปรากฏอยู่ในภาพถ่าย
เธอสวมเสื้อยืดคอกลมสีดำ กางเกงยีนส์รัดรูป รูปร่างไม่เลว รูปโฉมปานกลาง เสียดายที่บนใบหน้านั้นแต่งหน้าจัด ทำลายความรู้สึกดีๆ ที่เดิมทีควรจะมี
พูดจริงๆ เด็กสาวคนนี้ในสายตาของคนปกติทั่วไปก็ถือว่าเป็สาวงาม แต่หากเทียบกับหลินหว่านหรูที่อยู่ตรงหน้าแล้ว ก็ยังคงต่างกันมาก
สำหรับเย่ชิงเฉิง นั่นก็ยิ่งไม่มีทางเทียบได้เลย
“คู่นัดบอดของพี่น่ะ! คุณป้าให้หนูมา ท่านหาพี่ไม่เจอ ก็เลยส่งภาพถ่ายให้หนู และมอบหมายให้หนูไม่ว่าอย่างไรก็ต้องหาตัวพี่ให้พบ ให้พี่ไปพบกับเธอ หากเหมาะสม ดีที่สุดก็รีบตกลง ได้ยินว่าเธอไม่เลวเลย ยังเป็พนักงานออฟฟิศ … คุณป้าพยายามอย่างมากกว่าจะหาคนที่เหมาะสมคนนี้มาให้พี่ได้ พี่ก็ต้องถนอมให้ดีล่ะ นัดเวลาพบกับเธอสักหน่อย”
หลินหว่านหรูกลอกตาใส่เจียงไป๋ และตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น พอพูดจบก็หันหลังจากไป
เจียงไป๋เห็นท่าทางเธออย่างนี้แล้วก็แอบยิ้มอยู่ในใจ และรู้ว่าสาวน้อยคนนี้หึงแล้ว
แต่ก็ไม่ได้เปิดโปง เขารีบดึงมือเธอกลับมาทันที “พี่ไม่ไปพบแล้วก็ได้? ตอนนี้พี่ก็ยังไม่คิดเื่แต่งงาน พูดไปพูดมา ตอนนี้มีเธอแล้วไม่ใช่หรือ? ในเมื่อมีเธออยู่ ยังจะคิดถึงคนอื่นอีกทำไม?”
“จริงหรือ?”
คำพูดของเจียงไป๋แค่ประโยคเดียวทำให้หลินหว่านหรูหน้าแดง ใบหน้าที่เยือกเย็นราวกับน้ำแข็งละลายลงอย่างฉับพลัน ราวกับดวงอาทิตย์ที่แผดเผาคนในหน้าร้อน เธอเผยรอยยิ้มที่สดใส และก็ไม่มีความแข็งกระด้างอย่างเมื่อครู่อีก
“แน่นอน” เจียงไป๋พูดอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย
ตอนนี้เขากับหลินหว่านหรูก็สนิทกันมาก สองสามเดือนมานี้ ทั้งสองคนล้วนแสดงความหมายถึงขั้นนั้นออกมาแล้ว ถึงแม้จะไม่ได้เปิดเผย แต่ทั้งสองฝ่ายก็ถือว่ารู้อยู่แก่ใจ
มิฉะนั้นแล้ว สาวน้อยคนนี้ก็คงจะไม่แสดงอาการโกรธขนาดนี้
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เจียงไป๋ก็คิดออกอย่างไม่รู้ตัวว่า หากหลินหว่านหรูรู้เื่สาวผมหางม้าอย่างจู้ซินซิน ยังมีซูเหมย เย่ชิงเฉิง และเหยาหลาน ไม่รู้ว่าจะมีปฏิกิริยาอย่างไร จะสู้ตายกับเขาหรือไม่?
“แต่นี่ก็เป็คนที่คุณป้ารบกวนให้คนอื่นหาให้ ได้ยินว่าพยายามไปมาก นี่ก็เป็เจตนาอย่างหนึ่งของท่าน หนูคิดว่าพี่ควรจะไปพบสักหน่อย และเด็กสาวคนนี้ก็ถือว่าไม่เลว อย่างน้อยก็สวยมาก”
ท่าทางของหลินหว่านหรูเปลี่ยนไป และก็ไม่พูดจาเยือกเย็นแล้ว เธอเบิกตามองและหยิบภาพถ่ายมาไว้ในมืออีกที หลังจากที่สังเกตดู ก็เผยรอยยิ้มที่มั่นใจออกมา หลังจากนั้นก็พูดกับเจียงไป๋อย่างหยอกล้อ
“ไม่พบ พี่พูดแล้วว่าไม่พบก็ไม่พบ เด็กสาวคนนี้ก็ไม่ใช่แบบที่พี่ชอบ ถึงแม้ว่าแม่พี่จะพยายามไปมาก แต่พี่ก็ยังคงไม่อยากเจอ ไม่ได้ พี่จะโทรศัพท์ไปหาท่าน ให้ท่านพูดกับผู้หญิงคนนั้น เื่นี้ก็เอาแบบนี้แล้ว?”
เป็ธรรมดาที่เจียงไป๋ไม่อาจจะตกลงได้
ล้อเล่นน่า จะให้ตกลงกับเื่อย่างนี้ในเวลาแบบนี้ นั่นก็ไม่ใช่ว่าเป็การรนหาเื่เดือดร้อนใส่ตัวหรือ?
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้