หลังจากผ่านไปนานเข้า กลิ่นกำมะถันจางๆ ก็โชยมาแตะจมูก ฉีซีขมวดคิ้ว ลืมตาด้วยความงุนงง ในความมืดมิด เบื้องหน้าพร่ามัว มองไม่ชัดว่าอยู่ที่ใด คนข้างกายเอ่ยถามเบาๆ ว่า “ตื่นแล้วหรือ?” ฉีซีคุ้นเคยกับเสียงนี้จึงอ้าปากพูด ร่างกายของนางสั่นจนรู้สึ...
สนับสนุนผู้แต่ง เพื่อสร้างสรรค์เรื่องราวที่ยอดเยี่ยมแด่คุณท่านเจ้าค่ะ
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้