ห่าวเหรินจับเอ็ดการ์ ฮามิลไว้ที่คอ ราวกับว่าเขาไม่ใช่คนแต่เป็ไก่ ชายหนุ่มปล่อยมือออกทันที ทำให้เอ็ดการ์ล้มลงไปกับพื้น หายใจแรงและหอบแฮ่ก ๆ ดวงตาของเขาจ้องไปที่ห่าวเหริน แต่แฝงไปด้วยความกลัว
เขารู้สึกได้ว่าเมื่อครู่นี้ ห่าวเหรินตั้งใจจะฆ่าเขาจริง ๆ
เื่นี้เป็ความจริงเช่นกัน ห่าวเหรินมีความตั้งใจที่จะฆ่าเขา แต่ฮั่น หลิงซือไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้เขาโกรธ ความโกรธของห่าวเหรินเกิดจากการที่เอ็ดการ์ ฮามิลมาขัดขวางความก้าวหน้าในความสัมพันธ์ของเขา ความสัมพันธ์ที่ดีหมายถึงรางวัลที่ดีจากระบบ ห่าวเหริน้ารางวัลเหล่านี้เพื่อสร้างอนาคตที่ดีกว่าและกลายเป็ใครสักคน นี่เป็เป้าหมายในชีวิตของเขา มิเช่นนั้นเขาก็เคยประสบกับความตายที่น่าสังเวชมาก่อนแล้ว เขาจะสนใจอะไรอีก
ฮั่น หลิงซืออาจจะสวยหรือประสบความสำเร็จ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่เพียงพอ เพราะบางคนค้นหาคุณค่าของตัวเองไม่ใช่คู่ของตนเอง
ห่าวเหรินนั่งยองข้าง ๆ เอ็ดการ์ ฮามิล และพูดว่า "คุณเป็ลูกชายคนที่สองในครอบครัว คุณพยายามไล่ตามคุณฮั่นก็เพราะคุณ้าให้ครอบครัวของคุณเห็นว่าคุณสามารถสร้างผลกำไรมากกว่าพี่ชายของคุณ ใช่ไหม?"
เอ็ดการ์ ฮามิลกลืนน้ำลายและพยักหน้า นี่เป็ความลับที่คนทั่วไปก็รู้ ห่าวเหรินเป็คนธรรมดา แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รู้เื่อะไรเลย เขาได้ยินข่าวลือมากมายในตลาดเมื่อเขาออกไปกับเพื่อนของเขา จิน
ห่าวเหรินพูดต่อว่า "คุณให้ผลประโยชน์บางอย่างแก่ผู้ช่วยคนนี้และบงการให้เธอช่วยให้คุณเข้าใกล้คุณฮั่นมากขึ้น ใช่ไหม?"
เอ็ดการ์ ฮามิลพยักหน้าอีกครั้ง ขณะที่มือของเขาถูที่คอ ห่าวเหรินถอนหายใจและพูดว่า "ครอบครัวของคุณสนับสนุนความโง่เขลาของคุณไม่ใช่เพราะพวกเขา้าให้คุณก้าวไปข้างหน้า
แต่เพราะพวกเขาแค่้าให้คุณอยู่ห่างจากครอบครัวเพื่อที่คุณจะไม่ได้ก่อปัญหาให้กับพี่ชายของคุณ"
เอ็ดการ์ ฮามิลเบิกตากว้างและห่าวเหรินถามว่า "คุณอยากให้ผมบอกไหมว่าทำไม?"
เขาพยักหน้าและห่าวเหรินยิ้มและพูดว่า "ถ้าคุณยังไม่สามารถคิดออกได้ แล้วจะมีประโยชน์อะไรในการมีสมอง? ตอนนี้ให้ผมถามคุณ คุณ้าล้างแค้นผมไหม?"
เอ็ดการ์ ฮามิลไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ในขณะที่เขา้าจะตอบว่าไม่ หัวของเขากลับพยักหน้า ฮั่น หลิงซือขมวดคิ้วและห่าวเหรินพูดว่า "ถ้าผมโทรหาพี่ชายของคุณและบอกเขาว่าคุณก่อเื่ในสำนักงานจนทำให้คุณฮั่นยอมแพ้โครงการมูลค่าหลายล้านดอลลาร์ที่เธออยากร่วมมือกับสตูดิโอฮามิล ครอบครัวของคุณจะทำอย่างไรกับคุณ?"
เอ็ดการ์ ฮามิลแข็งทื่อ เขารู้ว่าห่าวเหรินไม่ได้ไม่มีแผนสำรอง หากเขาถูกจับได้ พี่ชายของเขาคงฆ่าเขาแน่นอน ฮั่น หลิงซือกระพริบตาเมื่อมองไปที่ห่าวเหรินอีกครั้ง เธอไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะมีไหวพริบเช่นนี้ แน่นอนว่าเธอรู้ว่าเขาแค่หลอกลวง แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็ชัดเจน
เธอพูดด้วยน้ำเสียงเ็า "คุณฮามิล คุณเข้ามาในสำนักงานของฉันและทำให้ฉันเ็ปมากพอแล้ว เหตุผลที่ฉันไม่อยากพูดอย่างที่คุณห่าวพูดก็เพราะฉันไม่อยากให้ครอบครัวเข้ามาเกี่ยวข้อง ฉันหวังว่าคุณจะฉลาดและรู้ว่าเมื่อไหร่ควรหยุด"
ห่าวเหรินดึงตัวเอ็ดการ์ ฮามิลขึ้นและจัดเสื้อผ้าให้เขา เขามองเห็นรอยฟกช้ำเล็กน้อยใต้ปกเสื้อและพูดว่า "คุณฮามิล เว้นแต่คุณอยากให้รอยฟกช้ำนี้กลายเป็ส่วนหนึ่งของจิติญญาของคุณ ผมหวังว่าคุณจะประพฤติตัวดี ๆ ไม่อย่างนั้นลืมเื่ผมไปเลย พี่ชายของคุณเองอาจจะทำให้คุณตายก็ได้ ท้ายที่สุด ชื่อเสียงของตระกูลฮามิลไม่ใช่เื่ที่จะแค่พูดถึง เถอะนะ คุณชายคนที่สอง?"
ห่าวเหรินไม่ได้ปิดบังความเยาะเย้ยและยังเน้นคำว่า "คนที่สอง" ซึ่งทำให้เส้นเืที่หน้าผากของเอ็ดการ์ปูดออกมา ห่าวเหรินกระซิบว่า "คุณเอ็ดการ์ ในทางไหนที่คุณด้อยกว่าพี่ชายของคุณ?
พวกคุณทั้งคู่เป็ลูกของตระกูลฮามิล ทำไมคุณฮั่นถึงต้องชอบคนที่ไม่สู้เหมือนลูกผู้ชายแต่ทำตัวเหมือนคนขี้ขลาด?"
เอ็ดการ์ประหลาดใจและห่าวเหรินพูดต่อว่า "ถ้าคุณพิสูจน์คุณค่าของคุณได้ คุณฮั่นจะโง่ขนาดนั้นที่จะปฏิเสธคุณหรือ? ทุกคน้าใครสักคนใน่เวลาหนึ่งของชีวิตใช่ไหม?"
คำพูดของเขาทำให้เอ็ดการ์ ฮามิลได้รับแรงบันดาลใจ เขากำหมัดแน่นขึ้นเมื่อนึกถึงวิธีที่ห่าวเหรินทำให้เขาอับอายเมื่อครู่ แม้ว่าสิ่งที่เขาพูดจะเป็ความจริง เอ็ดการ์ ฮามิลไม่อยากปล่อยชายคนนี้ไป
และสาบานว่าจะล้างแค้นในใจของเขา แต่ก่อนที่จะทำอะไร เขาจะต้องจัดการกับครอบครัวของเขาและโดยเฉพาะพี่ชายของเขา
ในความคิดของเขา ห่าวเหรินพูดถูก เขาไม่ด้อยกว่าพี่ชายของเขา แล้วทำไมเขาถึงอยู่ในตำแหน่งนี้ เขาจ้องไปที่ห่าวเหรินและพูดว่า "ผมจะจดจำคุณไว้"
จากนั้นเขาก็ออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วกว่าเดิม เมยใ เธออยากจะตามเขาไปเมื่อห่าวเหรินพูดว่า "ผู้ช่วยเมย คุณคิดยังไงกับการติดคุก 5 ปี?"
เมยใ และฮั่น หลิงซือก็เช่นกัน เธอรู้สึกโกรธและถามว่า "ฉันก่ออาชญากรรมอะไร?"
ห่าวเหรินยักไหล่และพูดว่า "รับของขวัญจากผู้อื่นเพื่อจัดการประชุม การละเมิดความไว้วางใจของนายจ้าง และการทำลายผลประโยชน์ของบริษัท ผมมั่นใจว่าถ้าเราขุดขึ้นมา พนักงานระดับล่างบางคนอาจยื่นฟ้องเื่การล่วงละเมิดด้วย"
เมยเบิกตากว้าง ขณะที่เธอสั่น ห่าวเหรินปรากฏตัวเหมือนปีศาจจากนรกในสายตาของเธอ เธอรู้ดีว่าข้อกล่าวหาเหล่านี้เป็ไปได้ทั้งหมดและเธออาจติดคุก เมื่อตระหนักถึงสถานการณ์นี้ ห่าวเหรินถามว่า "คุณฮั่น คุณมีสำนักงานต่างประเทศที่เมยสามารถทำงานได้ไหม?"
ฮั่น หลิงซือเลิกคิ้วและถามว่า "ทำไมถึงถาม? การส่งเธอเข้าคุกไม่ดีกว่าหรือ?"
ห่าวเหรินส่ายหัวและตอบว่า "แม้แต่ผู้ชายก็ยังรู้สึกไม่ปลอดภัยในคุก แล้วผู้หญิงจะอยู่ที่นั่นได้อย่างไร? มนุษย์เป็สิ่งมีชีวิตที่เต็มไปด้วยความ้า คุณเมยทำผิดพลาด แต่เธอยังไม่เกินกว่าจะได้รับการไถ่บาป"
ฮั่น หลิงซือคิดและมองไปที่ห่าวเหริน เธอเข้าใจแรงจูงใจของเขา เขา้าให้แน่ใจว่าเมยอยู่ห่างจากเธอแต่อยู่ภายใต้การควบคุมของเธอ เธอคิดและพูดว่า "เธอสามารถเป็ผู้ช่วยผู้อำนวยการฝ่ายขายในบริษัทน้ำหอมที่เรามีในเวนิสได้"
ห่าวเหรินพยักหน้าและมองไปที่เมย ซึ่งยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ห่าวเหรินพูดว่า "ถ้าคุณไม่ตอบรับข้อเสนอนี้ภายในหนึ่งชั่วโมง เราจะเรียกตำรวจ คิดถึงครอบครัวและชื่อเสียงของคุณให้ดี ๆ"
คำพูดนี้เป็ฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้เมยยอมจำนน เธอโค้ง 90 องศาและพูดว่า "ท่านประธาน ฉันยอมรับค่ะ ยอมรับ"
ฮั่น หลิงซือพยักหน้าและพูดว่า "ไปเตรียมตัวซะ ฉันจะจัดการเื่เอกสารของคุณ หลังจากสองวันนี้ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณในประเทศนี้อีก"
เมยพยักหน้าและขอบคุณเธอก่อนจะออกจากที่นั่น ฮั่น หลิงซือหันไปมองห่าวเหรินที่กำลังสนใจในห้องทำงานของเธอและยิ้มเล็กน้อย
ขณะนั้น เสียงแห่งความสุขดังขึ้นในจิตใจของห่าวเหริน *ติ๊ง งานสำเร็จแล้ว การมอบรางวัล...
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้