เวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์หลังจากเหตุการณ์ในโรงพยาบาลกับหานหลิงฉือ ในขณะนี้ ฮ่าวเหรินเพิ่งกลับมาหลังจากไปส่งอาหารให้ภรรยา ความสัมพันธ์ระหว่างเขาทั้งคู่พัฒนาไปอีกขั้น
พวกเขามักจะใช้เวลาคุยกันเมื่อไม่มีอะไรทำ หานหลิงฉือก็มักจะกังวลว่าคนในครอบครัวของเธออาจจะตามรอยฮ่าวเหรินได้
ดังนั้น ฮ่าวเหรินจึงขอให้เสี่ยวเหม่ยคอยแจ้งเตือนทันทีเมื่อมีใครพยายามค้นหาเขา และช่วยปลอมแปลงข้อมูลให้ หลังจากจัดการเื่นี้เสร็จแล้ว ฮ่าวเหรินก็ทุ่มเทเวลาที่เหลือทั้งหมดให้กับงาน เขาแก้ปัญหาที่พักอาศัยของพนักงานจนทุกคนพอใจและมีความสุขกับการทำงานที่นี่
ขณะนี้ฮ่าวเหรินนั่งอยู่ในห้องทำงานโดยหลับตา มีคนมาเคาะประตูและเขาเห็นหัวหน้าฝ่ายวิจัยและพัฒนา ไฮม์น คลาวส์ ฮ่าวเหรินโบกมือเรียกให้เขาเข้ามา ไฮม์นกล่าวว่า "เ้านาย ตัวเลขมาแล้วครับ"
ฮ่าวเหรินพยักหน้าและถามว่า "เป็ยังไงบ้าง?"
เมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อน หลังจากหานหลิงฉือออกไปทำงาน ฮ่าวเหรินได้มาที่ออฟฟิศของ Thunder Tech และพวกเขาได้ปล่อยระบบปฏิบัติการใหม่สู่สาธารณะ พวกเขารอหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะประเมินผล ไฮม์น คลาวส์รายงานด้วยรอยยิ้ม "มีผู้ใช้งานเข้าร่วมแล้ว 10,000 คน"
ฮ่าวเหรินมองดูท่าทางตื่นเต้นของเขาและกล่าวว่า "นายคิดว่ามันเยอะเหรอ?"
คำพูดของเขาทำให้ความตื่นเต้นของคลาวส์ดับลง ฮ่าวเหรินลุกขึ้นและมองออกไปนอกหน้าต่างของห้องทำงานแล้วพูดว่า "เมื่อ Byte OS เปิดตัว มันมียอดดาวน์โหลดถึงเจ็ดหมื่นในสัปดาห์เดียว และ Singularity OS มียอดดาวน์โหลดเกือบล้านคน แต่ตอนนี้นายพอใจกับแค่หมื่นคนเองเหรอ? นายต้องคิดให้ใหญ่กว่านี้คลาวส์"
ไฮม์น คลาวส์เข้าใจว่าฮ่าวเหริน้าที่จะท้าทายเ้าตลาดใหญ่ หากเป็คนอื่นเขาอาจจะบอกว่านี่เป็ไปไม่ได้และเป็การพยายามเกินตัว แต่ในกรณีของฮ่าวเหรินและ Horizon OS มันเป็ไปได้ที่จะไปถึงเป้าหมายสูงสุดได้จริงๆ
เขาถามว่า "เ้านาย แล้วเราควรทำยังไงดี?"
ฮ่าวเหรินโบกมือและกล่าวว่า "นายกลับไปโฟกัสที่การพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่เถอะ เื่นี้ฉันจะจัดการเอง"
ไฮม์น คลาวส์เดินออกจากห้องหลังจากวางรายงานลงบนโต๊ะ ห้องทำงานของฮ่าวเหรินเล็กแต่มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ ฮ่าวเหรินรอจนกระทั่งประตูปิดลงก่อนที่จะพูดว่า "เสี่ยวเหม่ย หาคนที่เหมาะสมสำหรับตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายการตลาดและนักศึกษาที่เรียนจบด้านการตลาดจากระดับรากหญ้ามาสักหน่อย นอกจากนี้ หาคนที่เชี่ยวชาญด้านประชาสัมพันธ์มาด้วย"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "จะเริ่มทันทีค่ะ เ้านาย"
ตอนนี้ที่เสี่ยวเหม่ยถูกติดตั้งลงในเซิร์ฟเวอร์ เธอพัฒนาและเร็วขึ้นอย่างมหาศาล ใช้เวลาเพียงห้านาทีในการค้นหาคนที่มีความสามารถ ฮ่าวเหรินนั่งลงบนเก้าอี้และดูข้อมูลบนหน้าจอของเขา หลังจากไม่กี่นาที เขากล่าวว่า "ให้ประวัติส่วนตัวเชิงลึกเกี่ยวกับความเชื่อของพวกเขาเกี่ยวกับการทำธุรกิจ ถ้าเจอใครที่เบื่องานเก่าและอยากเปลี่ยนแปลงตลาด ให้ไฮไลต์มาเลย"
เสี่ยวเหม่ยตอบรับและเริ่มทำการสืบค้น ข้อมูลที่ได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ เธอกล่าวว่า "เ้านาย มีคนเดียวที่เข้าข่าย"
ฮ่าวเหรินถามว่า "ใครล่ะ?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "มาร์คัส บอร์น อายุสี่สิบหก ปี ทำงานที่ Byte สำนักงานใหญ่ฮันเนชัน ปัจจุบันเป็หัวหน้าฝ่ายการตลาดของภูมิภาค แต่เขาไม่พอใจกับวิธีการทำงานของ Byte ใน่ไม่กี่ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม เขาเคยสมัครงานที่ Singularity แต่พวกเขาไม่รับคนจาก Byte"
ฮ่าวเหรินถามว่า "ทำไมไม่ลองที่บริษัทอื่นล่ะ? เขาแค่เป็หัวหน้าฝ่ายการตลาด ไม่สามารถขายอย่างอื่นได้เหรอ?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "เขาเคยเป็วิศวกรและชื่นชอบเทคโนโลยี แต่หลังจากได้รับการศึกษาด้านการตลาด เขาก็กลายเป็หัวหน้าฝ่ายการตลาด เขาเคยพยายามทำธุรกิจของตัวเองแต่ไม่สำเร็จเนื่องจากขาดทิศทางที่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม เขาประสบความสำเร็จอย่างมากในงานของเขาและทำให้เขาได้ตำแหน่งในปัจจุบัน"
ฮ่าวเหรินพยักหน้าและกล่าวว่า "ลองนัดประชุมกับมิสเตอร์บอร์นดูหน่อยไหม?"
เสี่ยวเหม่ยถามว่า "เ้านาย ้านัดหมายที่ไหน?"
ฮ่าวเหรินหัวเราะและกล่าวว่า "เสี่ยวเหม่ย เธอคิดว่าคนในตำแหน่งแบบเขาจะให้เวลาพบกับคนที่เพิ่งเริ่มเดินทางง่ายๆ เหรอ?"
เอไอตอบหลังจากไม่กี่วินาทีและกล่าวว่า "ท่านพูดถูกค่ะ เ้านาย แล้วเราจะทำยังไงดีคะ?"
ถึงแม้เสี่ยวเหม่ยจะเป็เอไอขั้นสูง แต่เธอก็ยังคงกำลังพัฒนาและไม่มีอำนาจในการตัดสินใจเอง ฮ่าวเหรินกล่าวว่า "ส่งอีเมลถึงเขาพร้อมไฟล์ OS ของเราได้ไหม?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "ส่งอีเมลแล้วค่ะ"
ฮ่าวเหรินพยักหน้าและกล่าวว่า "เชื่อมต่อสายที่ปลอดภัยไปยังโทรศัพท์สำนักงานของเขาให้หน่อย ฉันอยากคุยกับเขา อย่าให้เขาติดตามเราได้"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "ไม่ต้องกังวลค่ะเ้านาย ฉันคิดค้นโปรโตคอลความปลอดภัยขึ้นมาแล้ว พวกเขาจะไม่สามารถติดตามฉันได้ เพราะฉันจะไม่ก่อกวนอะไรเลยค่ะ"
ฮ่าวเหรินพยักหน้าและหยิบโทรศัพท์มาวางไว้ข้างหู
...
มาร์คัส บอร์น นั่งอยู่ในห้องทำงานกำลังดูเอกสารอยู่ เมื่อเขาได้รับอีเมลหนึ่งฉบับ เขาตรวจสอบผู้ส่งและพบว่าเป็บุคคลนิรนาม เขากำลังจะโยนอีเมลลงในโฟลเดอร์สแปม แต่โทรศัพท์บนโต๊ะของเขาก็ดังขึ้น เขากดปุ่มสปีกเกอร์และกล่าวว่า "สวัสดี"
จากอีกฝั่งหนึ่งเขาได้ยินเสียงที่ไม่คุ้นเคย "สวัสดีครับคุณบอร์น สวัสดียามเย็นครับ"
มาร์คัสขมวดคิ้วและถามว่า "คุณเป็ใคร?"
ฮ่าวเหรินตอบว่า "ผมคือคนที่ส่งอีเมลถึงคุณเมื่อกี้นี้ครับ อย่าตัดสาย ผมรู้ว่านี่อาจดูรวดเร็วไปหน่อย แต่ผมก็รู้ด้วยว่าคุณเป็คนที่ชอบเื่วิทยาศาสตร์ อีเมลที่ส่งไปเป็แค่สำเนาของระบบปฏิบัติการใหม่ที่บริษัทของผมพัฒนาขึ้น คุณสามารถสแกนไวรัสได้ถ้า้า ผมจะโทรกลับอีกสิบห้านาที อยากได้ยินความคิดเห็นของคุณครับ"
แล้วฮ่าวเหรินก็ตัดสายไป มาร์คัส บอร์นงงงวย เขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดเื่แบบนี้ขึ้น เขามองออกไปนอกกระจกของห้องทำงานเพื่อดูว่ามีพนักงานคนใดแกล้งเขาหรือเปล่า เขาเรียกเลขามาตรวจสอบ เขามองอีเมลในกล่องจดหมายส่วนตัวของเขาซ้ำไปซ้ำมา
ในฐานะคนที่เคยเห็นทั้งสุขและทุกข์ในโลกธุรกิจ เขารู้ดีว่าถ้ามีใครสามารถหาที่อยู่อีเมลส่วนตัวของเขาได้ และแม้กระทั่งโทรหาผ่านโทรศัพท์สำนักงานโดยไม่ให้ใครรู้จักได้ คนคนนั้นต้องเป็อัจฉริยะหรือคนบ้าหาญ แม้กระนั้นหลังจากจุดบุหรี่ขึ้น เขาก็คลิกเปิดอีเมล และสิบนาทีต่อมาดวงตาของเขาเปล่งประกายเหมือนเห็นขุมทรัพย์
เขาดับบุหรี่ในที่เขี่ยบุหรี่ แล้วทันใดนั้นโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง มาร์คัสใและหยิบโทรศัพท์รับสายแล้วพูดว่า "สวัสดี"
ฮ่าวเหรินพูดว่า "สวัสดีอีกครั้งครับ คิดยังไงกับผลิตภัณฑ์ของผมครับ คุณบอร์น?"
มาร์คัสตอบว่า "น่าสนใจมากครับ แต่ว่าผมยังไม่ค่อยเชื่อว่านี่จะเป็เื่จริง"
ฮ่าวเหรินกล่าวว่า "คุณสามารถหาพวกเราได้ในฟอรัมสาธารณะที่คนอัพโหลดสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขาและหาข้อมูลของ Horizon OS ได้ คุณสามารถหาไฟล์ได้ง่ายๆ เลยครับ"
มาร์คัสไม่รอช้าและค้นหาบนคอมพิวเตอร์ของเขา แน่นอนว่าเขาพบไฟล์ที่ถูกโพสต์ในฟอรัมต่างๆ เขาถามว่า "ผมขอทราบว่าคุณเป็ใคร?"
ฮ่าวเหรินแนะนำตัวเอง มาร์คัสถามว่า "คุณฮ่าว คุณ้าอะไรจากผมครับ? ทำไมถึงมาแสดงข้อมูลนี้ให้ผมดู?"
ฮ่าวเหรินตอบอย่างตรงไปตรงมา "ผม้าจ้างคุณเป็หัวหน้าฝ่ายการตลาด ผมอาจจะไม่มีอะไรมากที่จะเสนอให้ นอกจากเงินเดือนสองหมื่นและส่วนแบ่งกำไรประจำปีสองเปอร์เซ็นต์ ผมรู้ว่าคุณเหนื่อยกับ Byte และแนวทางของพวกเขา นั่นเป็เหตุผลที่ผมมาหาคุณ แต่ถ้าไม่ได้พูดถึงปรัชญา คุณอยู่ในระดับสูง และข้อเสนอของผมอาจฟังดูตลกสำหรับคุณ แต่โชคชะตาอยู่กับผู้กล้าครับ"
มาร์คัสหัวเราะและกล่าวว่า "คุณฟังดูน่าสนใจนะครับคุณฮ่าว แต่ในเมื่อคุณได้โพสต์ไฟล์นี้ในฟอรัมสาธารณะ ผมเห็นได้ชัดว่าคุณไม่้าเก็บเงินจากมันใช่ไหมครับ? แล้วบทสนทนานี้มีประโยชน์อะไรครับ?"
ฮ่าวเหรินตอบอย่างใจเย็นว่า "มันจริงครับที่ผมไม่ได้คิดเงินสักบาทสำหรับเวอร์ชั่นนี้ของ OS แต่เทคโนโลยีคือเื่ของการก้าวไปข้างหน้า ผมมีไอเดียหลายอย่างที่ผมอยากทำเงินจากมัน นอกจากนี้ Thunder Technologies จะไม่หยุดแค่การสร้างซอฟต์แวร์ ผมมีทิศทางที่ชัดเจนในสิ่งที่ผม้าทำ ผมสงสัยว่าคุณมีทิศทางด้วยไหม?"
มาร์คัสประหลาดใจ เขาตรวจสอบข้อมูลของฮ่าวเหรินในคอมพิวเตอร์ของเขาและพบว่าทั้งหมดถูกต้อง เขาไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะชัดเจนและพูดอย่างเด็ดขาดเช่นนี้ เขาถามว่า "ถ้าผมยังไม่เชื่อมั่นล่ะ?"
ฮ่าวเหรินตอบว่า "ถ้าอย่างนั้นก็ดีใจที่ได้คุยกัน ขอบคุณที่สละเวลาครับ ถ้าคุณสนใจ สามารถมาหาผมได้ที่อยู่ที่ผมส่งไปในอีเมล มีความสุขในยามเย็นนะครับ"
ฮ่าวเหรินไม่รอให้คู่สนทนาตอบและตัดสายไป เขากำลังมองหาพนักงาน ไม่ได้หามิตรภาพ เขาไม่้าให้มาร์คัสคิดว่าเขาเป็คนที่อ่อนแอหรือสิ้นหวัง
...
เสี่ยวเหม่ยถามว่า "เ้านาย ทำไมถึงตัดสายไปคะ? เขาจะยอมรับไหม?"
ฮ่าวเหรินยิ้มและถามว่า "เขาหยุดใช้ผลิตภัณฑ์ของเราไหม?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "ไม่ค่ะ เขายังสำรวจอยู่"
ฮ่าวเหรินตอบด้วยความมั่นใจว่า "เขาจะมา นี่แหละคือวิธีที่มนุษย์ทำงาน คุณจุดประกายความอยากรู้ และพวกเขาก็จะมาหาเอง"
เสี่ยวเหม่ยถามว่า "แล้วมนุษย์คิดเหมือนแมวหรือคะ?"
ฮ่าวเหรินหัวเราะกับคำถามนี้ ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มมองหาคนอื่นๆ เพื่อสร้างทีมการตลาดและทีมประชาสัมพันธ์ขนาดเล็ก ฮ่าวเหรินขมวดคิ้วอย่างกะทันหันและกล่าวว่า "จะง่ายกว่านี้ไหมถ้าผมมีผู้จัดการและสามารถพักผ่อนได้สบายใจ?"
ในใจของเขาคิดถึงว่าตัวเอกคนอื่นๆ มักจะจ้างผู้จัดการก่อนที่จะเริ่มธุรกิจ แต่ฮ่าวเหรินรู้ดีว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น แม้ว่าเขาจะมีระบบ แต่เขาก็ยังเป็แค่คนธรรมดาที่อยู่ในจุดเริ่มต้น
การล่อลวงมาร์คัส บอร์นถือว่าเป็สิ่งที่ดีที่สุดของเขาในขณะนี้ เขาถอนหายใจก่อนที่จะตัดสินใจกลับไปทำงาน แต่เสี่ยวเหม่ยพูดว่า "เ้านาย มีคนชื่อ ลินน์ คาร์เตอร์ ส่งอีเมลมา"
ฮ่าวเหรินงง เพราะชื่อนี้ไม่คุ้นเคยกับเขา และถามว่า "คนนี้คือใคร?"
เสี่ยวเหม่ยตอบว่า "เธอเป็เพื่อนร่วมงานของมาร์คัส บอร์น อายุ 32 ปี และทำงานเป็ผู้จัดการประจำภูมิภาคที่ Golden Flakes ค่ะ"
ฮ่าวเหรินยกคิ้วขึ้นและพึมพำว่า "ผมโชคดีขนาดนี้เลยเหรอที่เจอผู้จัดการโดยไม่ต้องหาด้วยซ้ำ? เสี่ยวเหม่ย หาข้อมูลของเธอหน่อย"
ฮ่าวเหรินเริ่มการล่าหัวเพื่อสร้างโครงสร้างให้กับบริษัทของเขา ทันใดนั้น เสี่ยวเหม่ยพูดว่า "เ้านาย ถ้าฉันจัดการได้ไหมคะ? คุณกำลังจะไปสายสำหรับเดทนะคะ"
ฮ่าวเหรินเช็กนาฬิกาก่อนที่จะหยิบกุญแจและโทรศัพท์แล้วรีบออกจากออฟฟิศ เขามีนัดเดทดูหนังกับหานหลิงฉือคืนนี้และเกือบจะลืมไปเลย
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้