ห่าวเหรินกำลังกลับมาจากงานเลี้ยงรุ่นสมัยมัธยมปลาย เขาเมามายจนเดินโซซัดโซเซ งานเลี้ยงไม่ได้แย่แต่สำหรับคนอย่างเขา การรวมตัวเช่นนี้ก็ไม่ค่อยดีนัก เขาเป็ตัวอย่างของผู้ชายธรรมดาทั่วไป คนที่ไม่มีใครจดจำหรือคิดถึงเมื่อตายจากไป
เช่นเดียวกับตอนนี้ เพื่อนร่วมชั้นของเขาไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำว่าเขาออกจากงานเลี้ยงแล้ว พวกเขาอาจจะหาตัวเขาตอนเก็บเงิน ห่าวเหรินเดินโซซัดโซเซไปที่ชายหาดที่อยู่ตรงข้ามกับโรงแรมที่พวกเขาจัดงาน
ห่าวเหรินตัดสินใจนั่งลงบนทรายเย็น ๆ ขณะที่ลมทะเลพัดมากระทบหน้า เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าแล้วหันมองไปรอบ ๆ ก่อนจะพูดออกมาดัง ๆ ว่า "ไปตายซะ!"
มันเป็การระบายความอัดอั้นที่ถูกกลบด้วยเสียงคลื่น ห่าวเหรินยกขวดเบียร์ที่ถืออยู่ขึ้นดื่มอึกใหญ่ก่อนจะะโออกมา "ไปตายซะ พระเ้าของระบบ!"
เขากระดกเบียร์จนหมดขวดก่อนจะล้มตัวลงนอนหงายและจ้องมองท้องฟ้าอย่างว่างเปล่า หลังจากเวลาผ่านไปสักพักเขาก็พูดว่า "ฉันอ่านนิยายมากมายเท่าที่จะทำได้
ฉันสวดมนต์ต่อเทพเ้ามากมายใน่วัยรุ่น แล้วเมื่อฉันคิดว่าปาฏิหาริย์ไม่มีจริง คุณก็ส่งฉันมาที่โลกสวยงามนี้ ฉันดีใจมากคิดว่าคุณจะให้ความสามารถพิเศษแก่ฉันเพื่อเปลี่ยนโชคชะตาอันธรรมดาของฉัน
แล้วคุณให้อะไรฉัน? คุณไม่ให้อะไรเลย นอกจากระบบที่พัง โอ้ย! ระบบ ตื่นสิ เ้าปรสิตี้เี ตื่นแล้วบอกฉันทีว่าทำไมพระเ้าของระบบถึงทำกับฉันแบบนี้?"
ติง: โฮสต์ ไม่มีใครทำอะไรไม่ดีกับคุณ นอกจากนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่า พระเ้าของระบบ
ห่าวเหรินครางและประท้วง "คุณมันหลอกลวง คนอื่น ๆ ได้ระบบที่ทำให้พวกเขารวยและแข็งแกร่ง แล้วฉันได้อะไร? บอกฉันมาว่าคุณคืออะไร"
ติง: ข้าคือระบบสามีผู้ทรงอำนาจ หน้าที่ของข้าคือทำให้โฮสต์เป็สามีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก
ห่าวเหรินหัวเราะแล้วถาม "แล้วเงื่อนไขในการเปิดใช้งานคุณคืออะไร?"
ติง: โฮสต์ต้องแต่งงานเพื่อกระตุ้นการเปิดใช้งานระบบ
ห่าวเหรินโกรธมากจนหัวเราะเหมือนคนบ้าอยู่สักพักก่อนจะเหนื่อยและพูดว่า "คุณน่าจะทำให้ฉันแข็งแกร่งหรือรวยก่อน แล้วค่อยให้ฉันหาภรรยา นั่นคงสนุกกว่านี้"
ระบบตอบว่า ติง: โฮสต์กำลังอยู่ภายใต้อิทธิพลของแอลกอฮอล์อย่างแรง แนะนำให้คุณนอนหลับ
ห่าวเหรินระบายความหงุดหงิดอยู่นานก่อนจะสลบไปบนชายหาด เขาไม่ได้มาจากโลกนี้ั้แ่แรก ในชาติก่อนเขาเป็คนธรรมดา เมื่อเขาอยู่บนเตียงใกล้ตาย เขาเพียงแค่หวังว่าจะประสบความสำเร็จในครั้งต่อไป
เมื่อเขาข้ามผ่านความมืดมิด เขาก็มาอยู่ที่นี่ ในโลกใหม่ ด้วยชื่อเดิม และร่างของทารก เขาได้เกิดใหม่และข้ามมิติ นอกจากความจริงข้อนี้แล้ว เขาจำอะไรไม่ได้อีกเลย สำหรับเขา มันเป็เื่ดีที่ไม่ทำให้เขาวอกแวก แต่ในชีวิตนี้และโลกนี้ เขาก็ยังคงเป็คนธรรมดา
ห่าวเหรินอายุสิบหกปีเมื่อเขาพบกับระบบ แต่มีเงื่อนไขว่าระบบสามีผู้ทรงอำนาจจะเปิดใช้งานได้ก็ต่อเมื่อเขาแต่งงานแล้ว หลายปีที่ผ่านมาเขาพยายามเดทกับผู้หญิงหลายครั้ง แต่ทุกคนก็แค่ให้เขาเป็เพื่อนที่ดี...
เช้าวันต่อมา ห่าวเหรินตื่นขึ้นเพราะโทรศัพท์ดัง เขายังมึนอยู่และหัวก็ปวดจนไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากคราง เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและถามว่า "ว่าไง จิน"
จินเป็เพื่อนสนิทของเขาที่พูดว่า "เหริน นายลืมการสัมภาษณ์ที่บริษัทเอ็มเพรส อินเตอร์เนชันแนลหรือเปล่า?"
ห่าวเหรินใและพูดว่า "ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้ฉันหน่อย ฉันจะเจอนายที่ตึกตรงข้ามกับบริษัท"
เขาสบถกับตัวเองแต่รีบลุกขึ้นยืนและรีบไปยังสถานที่นัดหมาย อย่างไรก็ตาม คำสาปของความธรรมดาไม่ยอมปล่อยเขาไป เขาไม่สามารถไปถึงบริษัททันเวลาได้ เขาสบถกับตัวเองที่เสียเวลาไปสิบนาทีในการเปลี่ยนเสื้อผ้าและแปรงฟัน
เพื่อนของเขาก็ถูกตัดสิทธิ์เช่นกัน แต่หมอนั่นก็ไปเข้าร่วมงานที่บริษัทเล็ก ๆ ของแฟนสาว ห่าวเหรินถอนหายใจขณะที่เขาเดินเตาะแตะไปตามทางเท้า โดยไม่รู้ตัว
เขาเดินผ่านอาคารที่ว่าการจดทะเบียนสมรส สายตาของเขาตกไปที่คู่รักคู่หนึ่งที่กำลังเดินออกจากบริเวณนั้นพร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า ห่าวเหรินรู้สึกหดหู่มากขึ้นกับสถานการณ์ของเขา
ในขณะที่เขากำลังจะหันหลังกลับและเรียกแท็กซี่ จู่ ๆ มีคนจับมือเขา เขาหันกลับมาก็พบกับหญิงสาวสวยคนหนึ่ง แบบที่มีอยู่ในจินตนาการของเขา อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขารู้แล้วว่าผู้หญิงแบบนี้เกินเอื้อมของเขา เขาจึงถามว่า "คุณ้าอะไรจากผมหรือ?"
หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงเ็า "คุณเอาบัตรประชาชนมาด้วยหรือเปล่า?"
ห่าวเหรินพยักหน้าอย่างเครื่องจักร หญิงสาวจึงพูดว่า "ดี งั้นคุณอยากแต่งงานกับฉันไหม?"
ชายหนุ่มยิ้มและคิดว่า 'ดูเหมือนฉันยังฝันอยู่ที่ชายหาด'
เขาไม่อยากเชื่อว่าเกิดอะไรขึ้น สมองของเขาสับสนและโอกาสเดียวที่ผู้หญิงแบบนี้จะขอเขาแต่งงานก็คือในฝัน คิดแบบนี้เขาจึงพยักหน้าและหญิงสาวก็ลากเขาเข้าไปในอาคาร
ห่าวเหรินทำตามขั้นตอนด้วยความยินดี เขาถ่ายรูปเพียงรูปเดียวแล้วก็เซ็นเอกสารและเอกสารที่เกี่ยวข้องได้อย่างง่ายดาย หลังจากทุกอย่างเสร็จสิ้น เ้าหน้าที่รัฐบาลกล่าวว่า "ขอแสดงความยินดี ตอนนี้คุณทั้งสองเป็สามีภรรยากันแล้ว"
ห่าวเหรินโค้งคำนับขอบคุณเขาก่อนจะหันไปมองหญิงสาวที่ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างอยู่ ทันใดนั้นเ้าหน้าที่อีกคนก็พูดขึ้นว่า "ตามมาสิ สำนักงานจะมอบภาพถ่ายที่ระลึกเป็ของขวัญให้พวกคุณ"
ทั้งคู่เดินไปยังบอร์ดดำและยืนเคียงข้างกันในกรอบภาพ ช่างภาพพูดว่า "เอาล่ะ! พวกคุณเพิ่งแต่งงานใหม่ ทำไมไม่ยืนใกล้กันหน่อยแล้วส่งยิ้มให้เราล่ะ"
ห่าวเหรินมองหญิงสาวที่ขยับเข้ามาใกล้ครึ่งก้าว แล้วเขาก็ทำตามก่อนจะหันไปมองกล้องด้วยรอยยิ้ม
ในขณะนั้น เสียงกลไกดังก้องในหัวของเขา ติง: ตรวจพบว่าโฮสต์ทำภารกิจเปิดใช้งานสำเร็จ กำลังเปิดใช้งานระบบในอีกสองชั่วโมง
ห่าวเหรินไม่อยากเชื่อ เขาฝันถึงสิ่งนี้
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้