ดังนั้นการกระทำนี้ของเมิงหวงเฉา ไม่ใช่แค่ทำให้ลูกค้าที่มาทานข้าวและคนที่ผ่านทางโดยรอบใ แม้แต่เพื่อนๆ ของเขาก็ใกรีดร้อง และ้าจะหยุดยั้ง
“ใครก็อย่ายุ่ง วันนี้ฉันจะยิงเขา!”
แต่น่าเสียดายที่การโน้มน้าวของคนพวกนี้ทำให้เมิงหวงเฉาตะคอกใส่อย่างควบคุมอารมณ์ไม่ได้ มือทั้งคู่กุมปืนไว้แน่นและเล็งมาที่เจียงไป๋
“ทำไมถึงไม่เหนี่ยวไกล่ะ? นายทำได้แค่นี้หรือ? ขี้ขลาดจริงๆ หากฉันเป็นายก็จะเหนี่ยวไกซะ จะพูดไร้สาระทำไม?”
เจียงไป๋ยืนอยู่ตรงนั้น และพูดอย่างไม่ใส่ใจ
ระยะใกล้อย่างนี้ ถึงจะเหนี่ยวไก เจียงไป๋ก็ไม่สนใจ และไม่ได้คุกคามเขา
“นายอย่าบีบฉัน คิดว่าฉันไม่กล้ายิงนายให้ตายจริงๆ หรือ?”
น้ำเสียงของเมิงหวงเฉาก็สั่นอยู่บ้าง แต่แสงอันชั่วร้ายในแววตากลับลุกวาว
หากเป็คนอื่น เขาคงเหนี่ยวไกไปแล้ว แต่อย่างไรเจียงไป๋ก็เป็คนที่จ้าวอู๋จี๋พามา และเป็แขกของคุณปู่ เขาก็ไม่กล้าจริงๆ
“ไม่กล้าก็ไม่กล้า จะพูดไร้สาระทำไม!”
เจียงไป๋โบกมืออย่างทนไม่ไหว วินาทีต่อมา ตอนที่เมิงหวงเฉายังไม่ทันได้ตอบสนอง เจียงไป๋ก็พุ่งเข้าไปประชิดตัวเขาและแย่งปืนมาแล้ว หลังจากนั้นก็ถีบอีกฝ่ายจนปลิวออกไปหลายเมตรอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย
เจียงไป๋นำปืนพกที่อยู่ในมือหักออกเป็ชิ้นๆ ด้วยความเร็วที่ว่องไว
เจียงไป๋ที่มี “ทักษะปืนควบคู่การต่อสู้” และเป็บรรพบุรุษของนักยิงปืนทุกๆ คน ของอย่างนี้ในสายตาเขาก็เป็แค่ของเล่นเด็ก สักพักก็กลายเป็ชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้ว
“นาย … ”
ครั้งนี้เมิงหวงเฉาที่ลุกขึ้นมาก็ไม่มีทางถอยแล้วจริงๆ เขามองเจียงไป๋ และพูดไม่ออกอยู่นาน
“นายทำไม? ยังจะอยากถูกตีอีกหรือ?” เจียงไป๋กระตุกคิ้ว และพูดอย่างเยือกเย็น
“ไม่ใช่ พี่ชาย ฉันก็ไม่กล้าแหย่พี่ ต่อไปพี่ก็คือพี่ชายฉัน! ฉันสัญญาฉันจะไม่กล้าอีกแล้ว พี่ชาย นายวางใจ พวกเราพี่น้องใจเดียวกัน ต่อไปใครกล้าแหย่พี่ ฉันจะฆ่ามันทันที”
่ที่เจียงไป๋กำลังเดินเข้ามา มือเพิ่งจะยกขึ้น เมิงหวงเฉาก็เปลี่ยนอารมณ์ทันที มือข้างหนึ่งจับแขนของเจียงไป๋ไว้ และเรียกอย่างสนิทสนม เขาไม่มีท่าทางราวกับผีห่าซาตานและอวดดีอย่างเมื่อครู่แล้ว
การเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็ว ทำให้ลูกผู้ลากมากดีที่มักจะเที่ยวเล่นอยู่กับเขาที่อยู่ข้างๆ ตะลึงจนปากค้างแล้ว
นี่ก็คือคุณชายเมิง และขนานนามว่าเป็คุณชายเมิงอันดับต้นๆ ของเมืองจิงเฉิง!
ไม่ว่าจะเป็ลูกผู้ลากมากดีพวกนี้ หรือว่าเด็กสาวสวยๆ ที่ตามพวกเขามากลุ่มนั้น ใครบ้างไม่รู้จักเมิงหวงเฉา หยิ่งผยองเป็ที่หนึ่งในใต้หล้า ใครกล้าแหย่เขา ก็ล้วนมีจุดจบไม่ดี
ตอนนี้เ้านี่ถูกคนตีแล้ว …
เมื่อครู่ยังจะหยิบปืนออกมาฆ่าคน ทำไมแค่พริบตาเดียวก็เรียกพี่ชายแล้ว?
โลกใบนี้เปลี่ยนเร็วเกินไปไหม!
พวกเศรษฐีรุ่นที่สองตะลึงงันไปเลยทีเดียว และไม่รู้ว่าควรจะยอมรับเหตุการณ์ตรงหน้านี้ได้อย่างไร
การเปลี่ยนแปลงของเมิงหวงเฉากลับทำให้เจียงไป๋ตะลึงงัน ภายในใจก็มีการระวังตัว
เ้านี่เปลี่ยนแปลงเร็วเกินไปแล้ว เคยเห็นแต่แล่นเรือตามลมแต่ก็ไม่เคยเห็นแบบนี้ เมื่อครู่ยังสู้ตายกับเขา คราวนี้กลับเรียกพี่ชายอย่างเต็มไปด้วยน้ำใสใจจริงและน่าเชื่อถือ โดยเฉพาะยังเรียกพี่เรียกน้องอย่างจริงใจอีก?
มิน่าล่ะ ซุนเจิ้งถึงบอกว่าเ้านี่รับมือยาก ทำถึงขั้นนี้ได้ก็ไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน อย่างน้อยคนปกติก็ไม่ปรับตัวตามสถานการณ์ได้เร็วขนาดนี้ และไม่สุดโต่งอย่างนี้ ช่างน่าไม่อายจริงๆ
แต่คนอย่างนี้ต่างหากที่อันตรายที่สุด เพราะสักพักเขาพูดหวานกับคุณ แต่พอลับหลัง ก็อาจจะแทงคุณได้
“นายนี่คิดร้ายอะไรอีกล่ะ? พูดมาตรงๆ ฉันล้วนรอรับอยู่”
เจียงไป๋ขมวดคิ้ว และพูดอย่างนี้
ไม่อยากจะทำาทางความคิดกับลูกผู้ลากมากดีอย่างเขาที่นี่จริงๆ เื่ที่เจียงไป๋เป็กังวลมีอีกมาก แต่ก็ไม่ใช่เมิงหวงเฉาคนนี้เด็ดขาด
“พี่ชาย พี่พูดอย่างนี้ ฉันก็ไม่เต็มใจแล้ว น้องชายอย่างฉันก็อยากจะดีกับพี่จริงๆ คุณดูสิพี่ชายแท้ๆ ของฉันยังเรียกกันเป็พี่เป็น้องกับพี่เลย และยังพาพี่มาพบคุณปู่อีก น้องอย่างฉันจะท้าทายพี่ได้อย่างไร? เมื่อครู่ก็แค่ล้อเล่นกับพี่ อย่าจริงจังสิ อย่าจริงจังเลย พวกเราไปทานข้าวกันก่อน ทานข้าวกันก่อนเถอะ!”
เมิงหวงเฉาตบอก และพกพารอยยิ้ม เขาพูดเหมือนสัญญา
เมื่อพูดจบก็ะโใส่พวกคนที่อยู่ข้างๆ ว่า “พวกนายมองให้ชัดๆ นี่คือเจียงไป๋ พี่เจียง ต่อไปก็คือพี่ชายฉันแล้ว พวกนายทั้งหมดก็เรียกพี่รู้ไหม? ใครกล้าแหย่พี่ชายฉัน คอยดูฉันจะเอามันให้ถึงตาย! อย่าคิดว่าพ่อแม่ของพวกนายเก่ง พี่ชายฉันคือคนที่จ้าวอู๋จี๋พามาจากเทียนตูเพื่อมาพบคุณปู่ เป็สหายของจ้าวอู๋จี๋ วันนี้ตีพวกนายแล้ว ก็ถือว่าพวกนายสมควรโดน หากใครไม่พอใจ ก็กลับบ้านไปทบทวนดูว่าพวกนายแหย่ได้ไหม อ้อ แน่นอนว่า … หากพวกนายแหย่พี่ชายฉัน ก็ต้องผ่านด่านฉันไปก่อน!”
เ้านี่เข้ามาอยู่ในบทบาทของตนเองแล้ว และเริ่มเติมบทลิ่วล้อคนหนึ่ง แถมยังคุยโวโอ้อวดกำลังกับพวกลูกผู้ดีกลุ่มนี้ และลืมเื่จริงที่ว่าตนเองถูกตีไปเลย
แต่คำพูดนี้ของเขากลับเป็ประโยชน์ แค่ประโยคเดียว ก็ทำให้คนที่เมื่อครู่ยังไม่พอใจ และเตรียมที่จะแอบแก้แค้นทยอยกันล้มเลิกความคิดแล้ว
ล้อเล่นน่า ในเทียนตูจ้าวอู๋จี๋คือใคร?
คนที่นั่งอยู่ถึงแม้อายุยังน้อย แต่ทุกคนก็ไม่ได้โง่ บุคคลอย่างจ้าวอู๋จี๋ อย่าว่าแต่พวกเขาเลย ถึงเป็พ่อแม่ของพวกเขา หากจะท้าทายกับจ้าวอู๋จี๋ก็ล้วนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแน่นอน
ยิ่งไปกว่านั้นท่านนี้ยังเป็แขกของผู้าุโเมิงอีก?
ต่อให้พวกเขากล้าแค่ไหน ก็ไม่กล้าไปหาเื่!
ครอบครัวของพวกเขาก็ไม่ธรรมดา และสูงส่ง แต่เมื่อเทียบกับหลักสูงเสียดฟ้าของหัวเซี่ยท่านนั้น ก็จะนับค่าอะไรได้?
อย่าว่าแต่พวกเขาเลย ถึงจะเป็คนที่อยู่เื้ัพวกเขา ก็ไม่มีทาง ทำได้แค่ยอมรับชะตากรรม
วงการนี้ของพวกเขาก็เป็เื่จริงอย่างนี้ ถ้าแหย่ได้ก็แหย่ ถ้าแหย่ไม่ได้ก็ยอมรับชะตากรรม จะผูกพยาบาทหรือไม่ นั่นก็เป็เื่หลังจากนี้ อย่างไรถ้าแหย่ไม่ได้ คุณก็ต้องทน …
สำหรับว่าคุณชายเมิงคนนี้จะคิดร้ายอะไรอยู่ในใจ นั่นก็เป็เื่หลังจากนี้ อย่างไรคนที่นี่ก็ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยุ่ง เทพเซียนสู้กัน พวกผีตัวน้อยๆ อย่างพวกเขาควรจะหลบให้ไกลหน่อยจะดี เลี่ยงที่จะทำร้ายผู้บริสุทธิ์อย่างไม่ตั้งใจ
“อย่าพูดไร้สาระ ทานข้าวดีไหม? อาหารที่ทานบนเครื่องบินก็ยังพอได้ แต่ยังทานไม่อิ่ม” เจียงไป๋ขมวดคิ้ว หลังจากนั้นก็พูด
ตอนเช้าเขาก็ไปหาจ้าวอู๋จี๋แล้ว ทั้งสามคนทานของว่างบนเครื่องบินมาแล้ว ถึงแม้รสชาติจะไม่เลว แต่ปริมาณก็ไม่พอ เห็นได้ชัดว่าเจียงไป๋ยังทานไม่อิ่ม
หลังจากนั้นก็ไปพบผู้าุโเมิงกับจ้าวอู๋จี๋ ต่อมาก็ถูกเ้านี่ลากออกมาอีก ตอนนี้ก็ห้าโมงเย็น เป็ธรรมดาที่เจียงไป๋จะหิวแล้ว
“ได้ ได้ ทานที่นี่ก็ยังพอได้อยู่ ของที่เ้าของร้านทำก็มีความโดดเด่นมาก ่ก่อนหน้านี้พวกเขาก็เพิ่งจะพบที่นี่เข้า นี่ก็ไม่ใช่เพราะ่บ่ายไม่มีธุระ จึงมานั่งเล่นกันอยู่ที่นี่ สภาพแวดล้อมไม่เลว ของที่ทานก็ยิ่งดี ฮ่าๆ พี่จะทานอะไร ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
เมิงหวงเฉาหัวเราะเสียงดัง และรีบพูด เขาลากเจียงไป๋เข้ามานั่งแล้ว
“นั่นใคร เสี่ยวหวง นายมารับรองพี่เจียงของฉันหน่อยสิ ฉันปวดท้อง จะไปเข้าห้องน้ำ”
เมิงหวงเฉารับรองเจียงไป๋อย่างกระตือรือร้น ในขณะเดียวกันก็หาเหตุผลออกไปชั่วคราว และให้เพื่อนๆ ของตนเองมารับรองแทน
เ้านี่ทำอย่างนี้ เจียงไป๋ก็รู้ว่าเ้านี่คิดไม่ซื่อแน่นอน
แต่เขาก็ไม่ติดใจ ก็แค่รอดูว่ายังจะมีลูกไม้อะไรอีก
ลูกผู้ลากมากดีอย่างพวกเขา ลูกไม้ที่ใช้เป็ประจำก็ใช้ไม่ได้แล้ว
ในเมื่อก่อนหน้านี้ผู้าุโเมิงก็พูดอย่างนั้น เช่นนั้นวิธีการที่เมิงหวงเฉาหาเส้นสาย ก็ต้องใช้ไม่ได้แน่นอน ไม่มีใครฝ่าฝืนผู้าุโเมิงเพื่อเขาหรอก แบบนั้นก็ทำได้แค่ใช้ลูกไม้ที่ไม่โจ่งแจ้งแล้ว
แต่สิ่งเหล่านี้ …
เจียงไป๋ก็เป็บรรพบุรุษเขาแล้ว!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้