ฮั่น หลิงซือ ตกลงที่จะพักอยู่ที่บ้านของ ห่าวเหริน และเขารีบลงไปข้างล่างเพื่อซื้อของใช้ส่วนตัวและชุดนอนให้เธอ สังคมในบริเวณนี้เปรียบเสมือนเมืองย่อย มันเพิ่งเปิดตัวได้เพียงสามวันเท่านั้น
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างก็ทำงานเหมือนกับเป็สถานที่ที่มีชีวิตชีวาแล้ว ผู้บริหารได้ทำให้แน่ใจว่าไม่มีผู้อยู่อาศัยคนใดต้องประสบปัญหาใดๆ
ผู้คนจำนวนมากได้เข้ามาบ้านของพวกเขาแล้ว ห่าวเหริน ไม่ได้ใช้ฟีเจอร์อัตโนมัติมากมาย แต่คนอื่นๆ ก็ไม่ได้ลังเลที่จะลองใช้ เขาฟังเสียงผู้คนเมื่อเขาลงมาช้อปปิ้ง
เขาเข้าไปในร้านและเลือกชุดของใช้ส่วนตัวระดับพรีเมียม จากนั้นเขาก็ไปยังส่วนชุดนอน เขาไม่เสียเวลาเลือกมากนัก และด้วยสัญชาตญาณ เขาเลือกชุดนอนผ้าลินินสีฟ้าอ่อนสำหรับ ฮั่น หลิงซือ โดยเดาขนาดของเธอ
นอกจากนี้เขายังเลือกเสื้ออีกสองสามตัวและกางเกงเลคกิ้งที่เข้ากัน
เขาตัดสินใจว่าจะซื้อเสื้อผ้าแบรนด์เนมให้เธอในอนาคตเมื่อเขามีเงินมากพอ และระบบก็พูดว่า ติ๊ง: นั่นแหละคือวิธีที่จะทำ โฮสต์! ทำต่อไป!
ห่าวเหริน กลอกตาและเดินไปที่เคาน์เตอร์คิดเงิน พนักงานหญิงยิ้มให้เขาและถามขณะสแกนสินค้า "ช้อปปิ้งดึกขนาดนี้ พี่สาวคุณมาหาแบบไม่ทันตั้งตัวหรือคะ?"
หนุ่มยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบ เขาไม่ใช่มือใหม่ที่จะไม่รู้ว่าพนักงานขายเหล่านี้ชอบซุบซิบบ่อยแค่ไหน เขาจ่ายเงินทั้งหมดหนึ่งหมื่นหยวนสำหรับของเหล่านี้และจากไป ใช่ หัวใจของเขาคงเ็ปถ้าเงินนี้เป็เงินที่หามาได้อย่างยากลำบาก
แต่เขาไม่สามารถให้ของถูกๆ กับ ฮั่น หลิงซือ ได้เมื่อเธอมาพักอยู่ด้วยได้ ใช่ไหม?
...
ห่าวเหริน กลับมาบ้านและพบ ฮั่น หลิงซือ นั่งอยู่บนโซฟา สาวมองเขาและถาม "คุณหอบแม้กระทั่งเมื่อคุณขึ้นลิฟต์มาหรือ? เกิดอะไรขึ้น?"
หนุ่มตอบขณะหอบหายใจ "คือว่า ผมกลัวว่าคุณจะหนีไป ผมเลยรีบวิ่งจากร้านมาที่อาคารนี้"
ฮั่น หลิงซือ หน้าแดงเล็กน้อย แต่เธอคิดว่าเขาน่ารักมาก เธอไม่ได้ถามเขาว่าทำไมเขาถึงคิดแบบนี้ เพราะจริงๆ แล้วเธอเองก็คิดจะหนีไป แต่เมื่อเธอเห็นว่าเขาดีใจแค่ไหนเมื่อเธอตกลงจะอยู่ต่อ เธอจึงเปลี่ยนใจ ไม่บอกความจริงกับห่าวเหริน ว่าในงานการกุศลนั้น มีคนพยายามทำร้ายเธอ แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรกับเขาได้ เพราะเขาเป็คนสำคัญในครอบครัวของเธอที่อยู่ในงานนั้นด้วย
ขณะที่เธอกำลังคิดถึงเหตุการณ์นั้น ห่าวเหริน ก็ยื่นสิ่งของที่เขาซื้อมาให้เธอ และพาเธอไปยังห้องนอนใหญ่ ฮั่น หลิงซือ รู้สึกประหลาดใจและคิดว่าห่าวเหรินอยากจะอยู่ในห้องเดียวกับเธอ เธอถอยหลังและพูดเสียงดัง "ห่าวเหริน คุณคิดผิดแล้วใช่ไหมตอนที่ฉันบอกว่าจะพักที่นี่คืนนี้?"
ชายหนุ่มหันกลับมาอย่างรวดเร็วและถามว่า "ทำไมคุณถึงพูดแบบนั้น คุณหลิง? ผมทำอะไรผิดหรือเปล่า?"
ฮั่น หลิงซือ ขมวดคิ้วและกล่าวตำหนิเขาว่า "อย่าทำเป็ไร้เดียงสากับฉัน ถ้าคุณไม่มีเจตนาอะไร ทำไมคุณถึงพาฉันมาที่ห้องนอนใหญ่?"
ห่าวเหริน รู้สึกประหลาดใจและจากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง ฮั่น หลิงซือ มองเขาเหมือนว่าเขาเป็คนลามกและกำหมัดแน่น เธอพร้อมที่จะต่อยหน้าเขาและหนีไป เมื่อห่าวเหรินกล่าวว่า "คุณเข้าใจผิดแล้ว ห้องนี้ไม่เคยมีใครใช้ ผมใช้ห้องที่เล็กกว่า ผมรู้สึกไม่สบายใจในห้องนี้ตอนอยู่คนเดียว คุณสามารถตรวจสอบได้ ผมใช้ห้องนั้น"
เขาชี้ไปที่ห้องข้างๆ และ ฮั่น หลิงซือ ก็เข้าไปตรวจสอบ เธอกลับมาด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ เพราะในห้องน้ำเธอเห็นชุดชั้นในของห่าวเหริน และในชั่วขณะหนึ่ง ความคิดของเธอก็ไม่อาจหลีกหนีไปได้ เธอพูดด้วยเสียงต่ำ "ขอโทษนะ ฉันเข้าใจคุณผิดไปแล้ว"
ห่าวเหริน ส่ายหัวและกล่าวว่า "ผมดีใจที่คุณไว้ใจผมพอที่จะอยู่ที่นี่คืนนี้ ผมไม่้าอะไรไปมากกว่าการเป็เพื่อนกับคุณในตอนนี้"
ฮั่น หลิงซือ ยกคิ้วขึ้นและถามว่า "แล้วคุณตั้งใจจะเป็มากกว่าเพื่อนในภายหลังหรือ?"
ห่าวเหริน ยิ้มยักไหล่ขณะกล่าวว่า "ใครจะไปรู้? ปล่อยให้ธรรมชาติมันเป็ไปตามทางของมัน ผมได้วางสิ่งของทั้งหมดไว้ข้างในแล้ว คุณสามารถใช้ได้ เรียกผมถ้าคุณ้าอะไร"
ฮั่น หลิงซือ พยักหน้าและเข้าไปในห้อง ห่าวเหริน ไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆ ข้างนอกห้อง เขาเข้าไปที่ห้องทำงานและเปิดคอมพิวเตอร์ เขาตั้งใจจะอ่านหนังสือเกี่ยวกับการเงินเล็กน้อยเพื่อเพิ่มทักษะที่ระบบมอบให้เขาให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น
ห่าวเหริน เป็คนระมัดระวัง และเขากำลังจะเริ่มอ่านบทความบนหน้าจอเมื่อได้ยินเสียง ฮั่น หลิงซือ เรียกหาเขา เขาถอนหายใจและพึมพำว่า "มันเป็เื่จริง ผู้หญิงทำให้การชักดาบช้าลง"
เมื่อเขาไปถึงห้อง เขาไม่พบเธอในห้องและถามว่า "คุณหลิง คุณอยู่ไหน?"
ฮั่น หลิงซือ ชะโงกมองเขาจากตู้เสื้อผ้าแบบวอล์คอินและเรียกให้เขาไปหาเธอด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ หัวใจของห่าวเหรินเต้นไม่เป็จังหวะเมื่อเห็นลักษณะการแต่งกายของเธอ เขาเดินเข้ามาช้าๆ และเห็นเธอยืนอยู่หน้ากระจกเต็มตัว
เขาถามว่า "คุณ้าอะไรหรือเปล่า คุณหลิง?"
ฮั่น หลิงซือ กลืนน้ำลายและกล่าวว่า "อืม คุณเห็นไหมว่า ซิปของฉันมันติด"
ห่าวเหริน หยุดนิ่งเพราะในที่สุดเขาก็อยู่ใกล้ผู้หญิงมากขนาดนี้ ขณะที่เขายืนอยู่ตรงหน้ากระจกเต็มตัวข้างหลังเธอ
ติ๊ง: เควสต์พิเศษถูกเปิดใช้งาน รูดซิปเดรสและออกจากห้องอย่างสุภาพเป้าหมายคือการได้รับความเคารพจากภรรยาของคุณ
ห่าวเหรินพยายามสงบจิตใจ แต่ใจของเขายังคงเต้นไม่เป็จังหวะ เขาพยายามควบคุมตัวเองและดึงซิปของเดรส แต่ซิปไม่เลื่อนลงมาอย่างราบรื่น เมื่อผู้ชายให้ความสำคัญกับปัญหาแล้ว แม้ว่าผู้หญิงในฝันของพวกเขาจะอยู่ต่อหน้าก็ตาม พวกเขาก็จะไม่วอกแวก
(ฉันรู้ว่าฉันกำลังพูดเกินจริง)
ห่าวเหริน สูดหายใจลึกและกล่าวว่า "คุณหลิง ผมอาจต้องใช้กำลังเล็กน้อย ซิปมันติดอยู่"
ฮั่น หลิงซือ หื้มในเสียงที่ฟังดูเก็บกด เธอก็ไม่ต่างจากห่าวเหริน หัวใจของเธอเต้นเร็วราวกับเครื่องยนต์รถแข่ง ห่าวเหริน จับชายกระโปรงด้วยมือซ้ายและหลังมือของเขาเสียดสีกับผิวเนียนดุจหยกของเธอ
ทั้งสองคนต่างสั่นสะท้าน แต่ห่าวเหรินมีงานที่ต้องทำ เขาไม่สนใจอะไรและดึงซิปลงมาเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดคิดว่ามันจะรูดลงมาจนหมดเพียงแค่ใช้แรงเล็กน้อย เบื้องหน้าของเขาคือแผ่นหลังของเทพธิดา
ลมหายใจของเขาติดขัดเมื่อลมหายใจของเขาัักับผิวขาวของฮั่น หลิงซือ ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นไปอีก
ทั้งสองคนยืนอยู่กับที่ มึนงงกับความใกล้ชิดที่ไม่คาดคิดระหว่างพวกเขา ห่าวเหริน เงยหน้าขึ้นและเห็นใบหน้าของ ฮั่น หลิงซือ ในกระจก ศีรษะของเธอก้มลงและมือของเธอก็จับกันแน่น เปลวไฟในหัวใจของเขาถูกดับลงด้วยความกลัวที่เห็นบนใบหน้าของเธอ
เขาถอยหลังออกมาหนึ่งก้าวและกล่าวว่า "เสร็จแล้ว ราตรีสวัสดิ์"
จากนั้นเขาก็ไม่รอให้เธอหันกลับมาและออกไป ฮั่น หลิงซือ รู้สึกตกตะลึง เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นเพียงมือของ ห่าวเหริน ที่ปิดประตูขณะที่เขาออกไป เธอกอดด้านหน้าของชุดเดรสแนบตัวเองและรู้สึกว่าหัวใจของเธอสงบลงอย่างกะทันหัน
ความคิดของเธอไม่ได้รุนแรงเหมือนเมื่อก่อน ทันใดนั้นน้ำตาก็ไหลออกจากตาของเธอและไหลลงมาตามแก้ม เธอรู้สึกใและััแก้มของเธอเพื่อดูว่ามันคืออะไร เธอไม่ได้รู้สึกเสียใจหรือกลัวอีกต่อไป ความรู้สึกเ่าั้ที่ครอบงำเธอใน่เวลาหนึ่งหายไปแล้ว และถูกแทนที่ด้วยความสงบที่ไม่เคยมีมาก่อน
เธอเช็ดน้ำตาและเปลี่ยนเสื้อผ้า เธออยากจะไปตามหาห่าวเหรินเพื่อกล่าวคำขอบคุณ แต่เธอไม่มีความกล้าพอจึงยืนอยู่หน้ากระจกหลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอไม่รู้ตัวเลยว่าั้แ่เมื่อไหร่ที่เธอเริ่มหลงใหลชุดนอนของเธอ
ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นและทำให้เธอกลับมาสู่ความจริง
ฮั่น หลิงซือ ยิ้มเล็กน้อยขณะที่เธอไปรับสาย
...
ในขณะเดียวกัน ห่าวเหรินกลับมาที่ห้องนอนของเขาและเข้าไปอาบน้ำทันที เขาไม่มีอารมณ์จะศึกษาอะไรอีกแล้ว เขา้าสงบสติอารมณ์ก่อน การอาบน้ำเย็นเป็วิธีที่ดีที่สุดสำหรับเื่นี้
ติ๊ง: ระบบตรวจพบว่าโฮสต์ทำภารกิจสำเร็จแล้ว อิงจากการประเมิน ขอออกของรางวัล...
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้